Znałem go, Horatio.
Wwiercam się
w czarne oczodoły
dziury pamięci
chrząstkę ścięgna mięśnie
zawsze między czasem
lewa półkula prawa ręka
prawa półkula lewa noga
przeterminowane ziarno
zgniło w ciemności
będziesz tym
czym jestem
śmieje się czaszka Yoricka.