Pytania do wywiadu

[Agnieszka Orszulak]

Wita Pani Krystyno,

Bardzo dziękujemy za możliwość przeprowadzenia z Panią wywiadu, oto nasze pytania:

1. Nie planowała Pani zdawać na Akademię Teatralną. Jak więc się Pani tam znalazła?

2. Którą rolę określiłaby Pani jako najbardziej przełomową w swojej karierze?

3. Jak wspomina Pani swój pierwszy debiutancki występ w „Trzech siostrach” Antona Czechowa w reżyserii Aleksandra Bardiniego w Teatrze Telewizji w 1974 roku? Czy uczucia towarzyszące Pani przy tym pierwszym występie pojawiają się obecnie?

4. Czy rola Doriana Graya z „Portretu Doriana Graya” Oscara Wilde’a, którą zagrała Pani w Teatrze Małym w Warszawie była dla Pani trudna do przedstawienia? Jeśli tak, to co było najtrudniejsze? A jak ocenia Pani adaptację tej książki z 2009 roku pod tytułem „Dorian Gray” w reżyserii Oliviera Parkera?

5. Czym kieruje się Pani wybierając role? W tym zadaniu pomaga Pani rodzina? Kto ma na Panią największy wpływ pod tym względem?

6. Pracę na planie, jakiego filmu/serialu wspomina Pani najmilej?

7. Grywa Pani często postacie kobiet silnych i zdecydowanych, o bogatym życiu wewnętrznym. Czy przekłada się to na Pani życie prywatne?

8. Czy trudno pogodzić życie rodzinne z tak aktywnym zawodem jakim jest aktorstwo?

9. Wielu aktorów zarzeka się, że odradza swoim dzieciom pójście w ich ślady. Pani córka jest aktorką. Wpływała Pani w jakiś sposób na jej decyzję?

10. Jest Pani laureatką wielu prestiżowych nagród filmowych, na przykład otrzymała Pani Złotą Palmę na festiwalu w Cannes za rolę w filmie „Przesłuchanie”. Czy takie wyróżnienia zobowiązują?

11. Jest Pani ikoną polskiego kina i teatru. Czy odczuwa Pani presję bycia żywą legendą?

12. W repertuarze Teatru Polonia i Och-Teatru znajduje się wiele ciekawych tytułów. Ma Pani swoją ulubioną sztukę?

13. Obecnie występuje Pani w spektaklu „Danuta W.” w tytułowej roli Danuty Wałęsy. Czy spotkała Pani osobiście Pierwszą Damę? Co skłoniło Panią do przyjęcia tej roli?

14. Prowadzi Pani bloga. Skąd pomysł na takie przedsięwzięcie?

15. Założyła Pani fundację, teatr. Czy w najbliższym czasie ma Pani jakieś plany związane z szerzeniem kultury w Polsce?

16. Jest Pani prawdziwym „człowiekiem renesansu” - gra Pani 300 razy w roku, reżyseruje, prowadzi dwa teatry - jest Pani gwiazdą i ikoną, a przy tym spełnioną matką i kobietą. Czego więc można życzyć Krystynie Jandzie?

Z poważaniem,
Agnieszka Orszulak i Karolina Zając

[Krystyna Janda]

ad 1) Odpowiedziałam na to pytanie tysiące razy. Tu na tej stronie można znaleźć odpowiedź w WYWIADACH . Przepraszam ale doprawdy...nie bardzo mam czas na te powtórki z rozrywki...
ad 2) Niewątpliwie wciąż Agnieszkę z Człowieka z marmuru. Ale rola w Przesłuchaniu umocniła i do końca mnie zdefiniowała jako aktorkę . W teatrze Medea i wszystkie po kolei role komediowe. A Shirley Valentine, która gram od 22 lat jest moja rolą komediowa , teatralną sztandarową.
ad3) Po pierwsze nagrywałam ten teatr telewizji będąc w piątym miesiącu ciąży. Wymiotowałam , nie mogłam grać w gorsecie , grałam na boska bo tak puchły mi nogi itd itp.... To zdominowało moje wspomnienia z tamtego okresu. Potem już zawsze było "lepiej"
Ad 4) Dorian Grey do w zasadzie mój debiut teatralny, obok wielkich znakomitości aktorskich,. Reżyserem był Andrzej Łapicki. To wszystko było jak sen, ale jednocześnie grałam Anielę w Ślubach panieńskich. Trudno znaleźć różniejsze role. I to było moje szczęście. W tym samym czasie już zaczęliśmy zdjęcia do Człowieka z marmuru i chwilę później zaśpiewałam w Opolu, na festiwalu. Wszystko dziś się miesza. Pamiętam niewiarygodne emocje i tyle. Filmu z roku 2009 nie widziałam.
ad 5 ) Jest wiele kryteriów i za każdym razem dominuje inne. A to osoba reżysera i obsada, a to temat, a to doskonałość zapisu scenariusza czy sztuki teatralnej. Temat wyjątkowo mnie poruszający , czy aktualny. Rodzina na moje wybory nie bardzo ma wpływ , ani nigdy nie miała bo starłam się zawsze oddzielać życie zawodowe od rodzinnego, od kiedy pamiętam, nie "męczyłam" ich swoimi sprawami zawodowymi nigdy.
ad 6) Było ich około 100, trudno powiedzieć. Niewątpliwie wszystkie spotkania z Andrzejem Wajdą były najważniejsze.
ad 7) nie rozumiem tego pytania . Jak to czy przedkładam role nad życie . Nigdy w życiu. Aktorstwo to tylko zawód. Wspaniały, ale tylko zawód i praca.
ad 8 ) Mnie się udawało i udaje . Mam do tego trójkę dzieci. Ale też mieszkałam do końca z rodzicami, teraz wciąż z moja mama i to oni, na czele z moim mężem pomagali mi przede wszystkim wychować dzieci. Domu nie prowadziłam tak naprawdę nigdy. Nigdy też nie gotowałam i sprzątałam. Nie musiałam.
ad 9) bardzo Jej odradzałam ten zawód i to życie z tym zawodem, który cechuje egzamin każdego dnia z tego jakim się jest aktorem , co się umie i czy ma się talent. Marysia zdała na studia aktorskie , wbrew mnie i poza moja wiedza i udziałem w tym wydarzeniu.
ad 10) to oczywiste. Ale też nie dają nic gotowego w sensie zawodowym w zamian. Wręcz przeciwnie jakby utrudniają dalsze życie zawodowe. Utrzymać się na fali i w czołówce przez 40 lat to nie lada sztuka i nie dają tego żadne wyróżnienia i nagrody. To miłe ale tez w rezultacie nic za tym nie idzie konkretnego. Ja, po nagrodzie w Cannes zaszłam dwa razy pod rzad w ciążę i urodziłam moich synów, wszystkie propozycje także te zza granicy, które nadeszły mnie ominęły, nie mogłam ich przyjąć.
ad 11) I tak i nie. Ale żyję i pracuję dalej , w zgodzie ze sobą. Mam do siebie szacunek, to chyba najważniejsze.
ad 12) Tak , to spektakl " Koza, albo kim jest Sylwia" . Ale generalnie lubię nasz repertuar i spektakle. To teatr jaki sama chciałabym oglądać. W tech chwili robimy dużo komedii i fars, szczególnie w Och-Teatrze. To mnie cieszy. Oglądam je z przyjemnością , są świetnie grane na bardzo wysokim poziomie.
ad 13) Spotkałam panią Danutę Wałęsę wielokrotnie, ale ju po premierze sztuki. Kiedy dostałam tę propozycje , wiedziałam jaka szanse dostałam i ważny może to być spektakl dla Widzów. Także dla mnie. Dziś gram niewątpliwie ten spektakl, o historii Polski poprzez życie pani Danuty, także dla siebie, a nie wiem czy nie przede wszystkim dla siebie.
ad 14) zaczęłam w roku 2000 i raczej była to intuicja ze to dobry kontakt z widzami niż pewność. Odpowiedziałam przez te lata na wszystkie listy na forum kierowane do mnie. Jestem z tego bardzo dumna. Ja nie tylko prowadzę dziennik internetowy, także utrzymuję tę stronę od lat. To było sprawą decyzji ze to jest ważne.
ad 15) Jak to z szerzeniem kultury w Polsce? Ja ją "szerzę" każdego dnia! Choćby to że nasza Fundacja gra 80 spektakli rocznie na ulicy, za darmo da ludzi!
ad 16) Troszkę ulgi w tej walce , codziennej walce z niemożnościami jakie wiążą się z prowadzeniem Fundacji i dwóch teatrów w kraju , w Państwie raczej które tego nie docenia i który nie chce pomóc.
ad 16)