W Merano...

[Ina]

Pani Krystyno, Pani teksty czyta się jak poezję, przepisało mi się tak, bez dodania choćby słowa :

Jestem
od tygodnia
w Merano

niewielu
chorych ludzi
sami zakochani

szaleństwo pocałunków

szczęście
słońce
miłość
czułość

wracam jutro...



Jak to dobrze, że Pani wraca, że tworzy, że dzieli się swoimi wrażeniami, odczuciami, poniekąd swoim życiem z nami tutaj. to naprawdę coś niezwykłego. Wielkie dziękuję!

[Krystyna Janda]

Dziękuję.