Niezwykły

[Heritage]

Witam Pani Krystyno,

dziś pogrzeb MJ. Tak niekonwencjonalny jak on sam był. Pogrzeb, który bardziej jest koncertem niż tradycyjną dla wielu ceremonią. Niezwykły spektakl jak wszystko co z nim związane ale nie o tym.
Odkryłem jego muzykę jak miałem 6 lat i przepadłem. Po jakimś czasie zaczełem się domagać od rodziców innych jego płyt. Tych, które powstały nim powstałem ja. To co robił było dla mnie tak niesamowite, że jak tylko pojawiła się okazja by na 5 minut stać się nim, nie zawachałem się nawet przez chwile. Był to czas kiedy prym wiodły konkursy w których dzieci naśladowały dorosłych choć wcielenie się w Niego było kontrowersynym nieco pomysłem ale się stało. W czarnej ramonesce i czarnym borsalino zmierzyłem się z publicznością. Scena, światła, Ja i Moonwalk. Emocje jak nic i to wszystko zgotował sobie siedmiolatek na własne życzenie. Po wszystkim euforia ale i dziwna ulga. Sok, przerwa. Gratulacje mnóstwa osób a inni jeszcze patrzyli z niedowierzaniem. Ogłoszenie wyników. III - ktoś nie pamiętam kto, II - Madonna, była bardzo dobra, I - Ja. Padłem. Wygrałem, wygrałem pierwszy raz w życiu. Dzięki niemu poznałem co znaczy wygrywać. Wygrywać dzięki sobie i wygrywać dzięki nie uleganiu wpływom i opiniom innych. Wtedy uwierzyłem, że należy kierować się tym co podpowiada instynkt bo dzięki temu zawsze wygramy. To zrobił dla mnie On i za to jestem wdzięczny. Szkoda tylko, że nie mam zdjęć z tamtego dnia ale szczęśliwie jest jeszcze coś takiego jak wspomnienia.

Może to wszystko bez znaczenia ale chciałem się tym z Panią podzielić, Najdroższa Pani Krystyno.

Pozdrawiam

M.

[Krystyna Janda]

Bardzo się cieszę z tego listu. Pozdrowienia.