wiersze zuzanny6

[zuzanna6]

ranki są takie niewinne
jeszcze drzemią we mnie
resztki snu
niewyostrzone zmysły
drzewa pożółkłe za oknem
cudowny zapach kawy
jeszcze cisza wokół
jeszcze nie wiem
o czym świat już wie
jednym ruchem pilota
uruchamiam zgiełk świata
wynurzam się z błogiego stanu
Paul Newman nie żyje...
porwano Polaka na północy Pakistanu...


z miłości do poezji
nie nazwę się poetą
z szacunku do poetów
zostanę wierszokletą

choć w sercu czuję pieśń
i wielką radość z życia
zaciskam mocno pióro...
nie umiem o tym pisać

nie umiem nic powiedzieć
co by się wierszem stało
lepiej może milczeć
gdy poezji w słowach mało

(67)
gdybym była muzykiem
stworzyłabym
pieśń narodzenia
trąbki ogłosiłyby radość
anielskie dzwonki łzy wzruszenia

gdybym była malarką
namalowałabym noc cudowną
gwiazdę betlejemską
i pastuszków jak do
Dzieciątka biegną

gdybym była poetką
ubrałabym słowa
w anielskie głosy
które całemu światu
poniosłyby
POKÓJ


poeto...

nie szukaj poezji w kwiatach
w strumykach i na drzewie
nie pisz tylko o ptakach
i o błękitnym niebie

nie pisz tylko dla poetów
o głębi twojej duszy
poszukaj prostszych słów
którymi możesz wzruszyć

poezji w skrzywdzonym dziecku poszukaj
otul je czułymi słowami
wrażliwość na krzywdę rozwijaj
by cierpiący nie byli sami

pochyl się nad starością
by nie była samotna
pisz o przemijaniu z miłością
by łatwiej było się rozstać

prośba

staję pod drzewem
i sprawdzam o czym pisał poeta
biorę w rękę kawał nieba
i błękitem się zachwycam
dziękuję ci panie Boże
za stworzenie tego świata
ale mam do ciebie prośbę
niech me słowa poezja zaplata

uwikłane myśli
niech są koszykami kwiatów
rozdam je wszystkie przechodniom
by darować poezję światu

pozwól Boże słowami poety
obudzić człowieka współczesnego
wyrwać go na chwilę z sieci
dać co w życiu ważniejszego

[zuzanna6]

czasami boję się życia
nie mniej niż śmierci
bez powodu
gasną we mnie
wszystkie światła
i żadna
mantra nie działa

[zuzanna6]

mój malutki uczniu
przychodzisz wystraszony
twe oczy pełne łez
wypatrują matki
odnajduję w tobie
ciekawość świata
która pozwala nam
zbudować zaufanie
prowadzę cię za rękę
chronię przed pułapkami
nieskończonych mądrości
czerpię od ciebie radość
która pozwala mi zostać dzieckiem
twój zapał dodaje mi skrzydeł
gdy nadejdzie czas
swoją drogą odejdziesz

[zuzanna6]

uczę najmłodsze dzieci
jestem świadkiem tworzenia
z wystraszonych literek
powstają wyrazy jak motyle
z niepozornych zdań
wyłaniają się złote myśli
nieogarnięte słupki liczb
zostają poskromione
prawami matematyki
kontury świata
rozkwitają barwnym pejzażem
każda choinka w lesie
staje się świerkiem
i odlot ptaków jest zrozumiały
rozdane klucze do wiedzy
otwierają drzwi do mądrości

[nemo]

ad. poeto

to znaczy (zakładaając żem poeta a nie patata albo zwyły etam)
że mam do afryki jeździć?
albo groznego?
a tfu!

[zuzanna6]

ad. poeto

to znaczy (zakładaając żem poeta a nie patata albo zwyły etam)
że mam do afryki jeździć?
albo groznego?
a tfu!

hi hi hi dzięki za cudny komentarz

poeto, nie do Afryki, u nas pochyl się czasami
nad rodzimymi smutkami

[nemo]

to ja nie dość że nie patat tojeszcze głąb kapuściany jestem!..
pochyliłem sie tylko buta widzę, fakt przypastowac by sie przydało ale but jak but. na a le rodzinne smutki to juz powazna sprawa

pił dużo dziadek
pił dużo tata
kolej na pogrzeb
przyszła dla brata

[zuzanna6]

na te buty nie odpowiem
piszesz Waść cudnie!
że tak powiem

[zuzanna6]

poeci z dolnej półki

my poeci z dolnej półki
was z tej górnej przepraszamy
za odwagę i za tupet
za wierszyki jakie mamy

wiemy jak to jest w muzyce
gdy nuta nie współgra
ale skąd możecie wiedzieć
kto z nas fałszywie śpiewa

pozwólcie nam zatem
wiersze wyciągnąć z szuflady
może światło dzienne
doda im ogłady
Zuzanna

[nemo]

a tak ładnie sie zapowiadło. śpiewnie...
a tu... rympc

uprzemie donoszę poetom z półki dolnej
że to ponoc chodzi by pisać dostojniej
że jak chce sie pisac kupa to trzeba wstawić życie
jak żygasz po pijaństwie to piszesz o niebycie

jam jest co prawda śmieszek co ledwo kleci słowa
lecz kiedys była u mnie na wódce mądra głowa
miówiąca wciąż o bytach i rzzeczach w cudzysłowach
o chwilach wielkiej weny i o idei łowach

a gdy pijany strasznie rzekłem jak się bawicie
w niebycie tkwiąc po łokcie chrząknęla - ja życie widze! życie!

[zuzanna6]

hi hi hi jesteś niesamowity, buźka

[nemo]

ale że co? awatra Ci sie podoba?

[MarysiaB]

czasami boję się życia
nie mniej niż śmierci
bez powodu
gasną we mnie
wszystkie światła
i żadna
mantra nie działa


Ładne.

[modrzew]

Zdecydowanie "lepiej milczeć"...

[MarysiaB]

Dlaczego? Jesli lubi, jesli pisanie, tworzenie jest potrzeba duszy, a moze pomaga...

[modrzew]

[quote="MarysiaB"]Dlaczego? Jesli lubi, jesli pisanie, tworzenie jest potrzeba duszy, a moze pomaga...[/quote
Terapią niekoniecznie muszą być stosiki makulatury,można zająć się lepieniem pierogów,lub czyszczeniem toalety,przynajmniej robiłaby coś pożytecznego...szkoda lasu ,szkoda czasu (rym niezamierzony)

[MarysiaB]

Nie, nie szkoda.
Dla mnie np. "pozyteczny" byl "okruch" (Danuta Wawiłow), ktory zacytowalam.

[modrzew]

Dyskusja zmierza tam, gdzie wiersze zuzanny ; w obszary banału i mulistego dna ,nie zamierzam "obudzić się" za moment w bagnie.

[nemo]

każdy ma wolną wolę...

[MarysiaB]

Modrzew: "Dyskusja zmierza tam, gdzie wiersze zuzanny ; w obszary banału i mulistego dna ,nie zamierzam "obudzić się" za moment w bagnie".

? Ojojoj...
Dziekuje za dotychczasowy zaszczyt i pozdrawiam.