www.krystynajanda.pl
Forum Krystyny Jandy
............. /Margines.........
przez placunio Pt, 25.04.2008 21:31
tuż obok cerkwi cmentarz, on był naszym celem
w takim miejscu żegnamy się z Ukrainą…
na opuszczonych grobach zapaliliśmy ostatnie, przywiezione z kraju znicze,
te znicze tym razem były od TYCH co tu nie dotrą, od TYCH co w tych stronach mają swoich bliskich,
.... a nigdy nie będą mogli zapalić im znicza…
w takim miejscu żegnamy się z Ukrainą…
na opuszczonych grobach zapaliliśmy ostatnie, przywiezione z kraju znicze,
te znicze tym razem były od TYCH co tu nie dotrą, od TYCH co w tych stronach mają swoich bliskich,
.... a nigdy nie będą mogli zapalić im znicza…
Ostatnio edytowano Śr, 23.07.2008 22:35 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez Barbara Kath Pt, 25.04.2008 21:34
...piekny gest Placunie z Waszej strony
z TYM SWIATLEM.....mam ciarki.......
z TYM SWIATLEM.....mam ciarki.......
-
Barbara Kath - Posty: 3888
- Dołączył(a): Wt, 15.08.2006 19:11
- Lokalizacja: HH
przez placunio Pt, 25.04.2008 21:36
za moment, za chwilkę na horyzoncie pojawi sie GRANICA...
dwadzieścia jeden dni wędrowania za nami...
abyście przeżyli przy czytaniu tego za chwilę... trzeba coś wypić!
Basiu zapodaj coś skocznego!!!
dwadzieścia jeden dni wędrowania za nami...
abyście przeżyli przy czytaniu tego za chwilę... trzeba coś wypić!
Basiu zapodaj coś skocznego!!!
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
UKRAINA granica
przez placunio Pt, 25.04.2008 21:39
GRANICA – przed nami sznur samochodów, na oko 20-30, jest dobrze, godzina 16,
spokojnie przejedziemy i jeszcze przed wieczorem znajdziemy jakiś nocleg … tak myśleliśmy!!!
gdy minęło pół godziny, a my dalej w tym samym miejscu, zaczęliśmy się niepokoić.
Przyjrzeliśmy sie bliżej, o co tu chodzi i nerwy się pojawiły, bo kolejka nie posuwała się z powodu, naszych rodaków!!!
większość samochodów omijała kolejkę i wciskała się z przodu, dzięki znajomościom z innymi w niej stojącymi –
zobaczyliśmy, że to całe zorganizowane grupy!!!
Jedno auto blokowało jazdę do przodu, a kolesie bokiem nas omijali i byli już przed nami, rzecz wyglądała beznadziejnie -
przez godzinę przesunęliśmy się nieznacznie, zapowiadało się parę ładnych godzin (jeśli nie cała noc) stania na granicy…
a do tego normalny obrazek (celnicy ukraińscy obdarowywani przez naszych… eh!)
- rzeczywiście uproszczona kontrola graniczna!!!
, tak jak podaje przewodnik… tylko dla kogo???????
Nie dość, że byliśmy wściekli, to chyba bardziej smutni, że nasz pierwszy kontakt po 3 tygodniach "
z naszymi, tak wygląda, ... w kolejce nie było ani jednego samochodu ukraińskiego!
Nie wiem, ile by to wszystko trwało, gdyby nie „mM” … wpadł w taka złość, „na naszych”,
że chciał ich bić … myślałam, że ich rozszarpie!
- po moim trupie oznajmił, i nie ustąpił przed kolejnym jadącym autem… Horror !
ten szał trwał ponad dwie godziny, było już po godz. 19, ciemno, gdy w końcu znaleźliśmy się
przy okienku... paszporty sprawdzone błyskawiczne…
karteczki, (te które wypisywaliśmy przy wjeżdzie), które decydują o być albo nie być – oddane !!!
ulga… szlaban tuż, tuż! radość wielka ...
przy okienku celnym, (już po polskiej stronie) postaliśmy,nikogo nie było …
uff, przecież, to już Unia, jedziemy dalej!!
Przejechaliśmy ze dwieście metrów, gdy nagle w ciemnościach, zabłysły reflektory i rozległ się
głos z megafonu: samochód zielony o numerze N…. nie zatrzymał się do kontroli,
nielegalnie opuszcza granicę, stać!!!
ło matko! toż to do nas mówią
a głos dalej – zawrócić i wjechać z powrotem na granicę!!!
jesteśmy z powrotem przy okienku celnym –
- panie kierowco, przekroczył pan nielegalnie granicę państwa, za to przewinienie kara 1000zł …
wpisanie do czegoś tam… a teraz jeszcze rewizja! … i jeszcze coś mówili ...
tym razem to ja nie wytrzymałam, sie rozkrzyczałam,
- czy nie widzą, co tu się dzieje??? czy normalny turysta, który nic nie wiezie, nie może swobodnie przejechać…????
jaka rewizja??? trzy tygodnie na Ukrainie, dwa tysiące kilometrów… i co tu mamy wieść??? może Wołodyjowskiego?
- chyba im coś wbiłam do głowy … dali nam spokój, i jeszcze – o dziwo! przeprosili, za to,
co tu się dzieje na granicy!
Jesteśmy w kraju, godzina dwudziesta, ciemno… ale NIC TO!!!
pusta droga, my w Bieszczadach, znaczy w swoich rejonach, będzie dobrze!
(nocleg znależliśmy w pierwszym napotkanym gospodarstwie turystycznym)
spokojnie przejedziemy i jeszcze przed wieczorem znajdziemy jakiś nocleg … tak myśleliśmy!!!
gdy minęło pół godziny, a my dalej w tym samym miejscu, zaczęliśmy się niepokoić.
Przyjrzeliśmy sie bliżej, o co tu chodzi i nerwy się pojawiły, bo kolejka nie posuwała się z powodu, naszych rodaków!!!
większość samochodów omijała kolejkę i wciskała się z przodu, dzięki znajomościom z innymi w niej stojącymi –
zobaczyliśmy, że to całe zorganizowane grupy!!!
Jedno auto blokowało jazdę do przodu, a kolesie bokiem nas omijali i byli już przed nami, rzecz wyglądała beznadziejnie -
przez godzinę przesunęliśmy się nieznacznie, zapowiadało się parę ładnych godzin (jeśli nie cała noc) stania na granicy…
a do tego normalny obrazek (celnicy ukraińscy obdarowywani przez naszych… eh!)
- rzeczywiście uproszczona kontrola graniczna!!!
, tak jak podaje przewodnik… tylko dla kogo???????
Nie dość, że byliśmy wściekli, to chyba bardziej smutni, że nasz pierwszy kontakt po 3 tygodniach "
z naszymi, tak wygląda, ... w kolejce nie było ani jednego samochodu ukraińskiego!
Nie wiem, ile by to wszystko trwało, gdyby nie „mM” … wpadł w taka złość, „na naszych”,
że chciał ich bić … myślałam, że ich rozszarpie!
- po moim trupie oznajmił, i nie ustąpił przed kolejnym jadącym autem… Horror !
ten szał trwał ponad dwie godziny, było już po godz. 19, ciemno, gdy w końcu znaleźliśmy się
przy okienku... paszporty sprawdzone błyskawiczne…
karteczki, (te które wypisywaliśmy przy wjeżdzie), które decydują o być albo nie być – oddane !!!
ulga… szlaban tuż, tuż! radość wielka ...
przy okienku celnym, (już po polskiej stronie) postaliśmy,nikogo nie było …
uff, przecież, to już Unia, jedziemy dalej!!
Przejechaliśmy ze dwieście metrów, gdy nagle w ciemnościach, zabłysły reflektory i rozległ się
głos z megafonu: samochód zielony o numerze N…. nie zatrzymał się do kontroli,
nielegalnie opuszcza granicę, stać!!!
ło matko! toż to do nas mówią
a głos dalej – zawrócić i wjechać z powrotem na granicę!!!
jesteśmy z powrotem przy okienku celnym –
- panie kierowco, przekroczył pan nielegalnie granicę państwa, za to przewinienie kara 1000zł …
wpisanie do czegoś tam… a teraz jeszcze rewizja! … i jeszcze coś mówili ...
tym razem to ja nie wytrzymałam, sie rozkrzyczałam,
- czy nie widzą, co tu się dzieje??? czy normalny turysta, który nic nie wiezie, nie może swobodnie przejechać…????
jaka rewizja??? trzy tygodnie na Ukrainie, dwa tysiące kilometrów… i co tu mamy wieść??? może Wołodyjowskiego?
- chyba im coś wbiłam do głowy … dali nam spokój, i jeszcze – o dziwo! przeprosili, za to,
co tu się dzieje na granicy!
Jesteśmy w kraju, godzina dwudziesta, ciemno… ale NIC TO!!!
pusta droga, my w Bieszczadach, znaczy w swoich rejonach, będzie dobrze!
(nocleg znależliśmy w pierwszym napotkanym gospodarstwie turystycznym)
Ostatnio edytowano Śr, 23.07.2008 22:37 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez nata Pt, 25.04.2008 21:39
Przepiękna cerkiew, taka trójkolorowa. Zawsze podziwiam prawosławne kościoły, są zbudowane z takim wyczuciem piękna, smakiem. Chociażby te błękitne w okolicach Białowieży, Hajnówki...no i te wnętrza..
Znicze to piękny gest, dziękuje
Znicze to piękny gest, dziękuje
- nata
- Posty: 488
- Dołączył(a): Śr, 11.05.2005 22:11
- Lokalizacja: z Poznania