Placunio dopisuję sie do wycieczki , kierunek oczywiście UKRAINA,
pozdrawiam wszystkich tu zaglądajacych i miłośników wycieczek! Pa pa!
www.krystynajanda.pl
Forum Krystyny Jandy
............. /Margines.........
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:23
jak widzę, to zaczyna tu sie tworzyć "rodzinka kresowa" 
ku wyjaśnieniu - informacje które podaję, pochodzą z książkowych przewodników...
na koniec wyprawy ogłosze konkurs
na odgadnięcie nazwy przewodnika - nagroda - niespodzianka!!!
(dla ułatwienia podam ... jest i taka piosenka i taki był tytuł naszego marginesu..)
no to lecimy dalej!!!!
pozdrawiam WSZYSTKICH
ku wyjaśnieniu - informacje które podaję, pochodzą z książkowych przewodników...
na koniec wyprawy ogłosze konkurs
na odgadnięcie nazwy przewodnika - nagroda - niespodzianka!!!
(dla ułatwienia podam ... jest i taka piosenka i taki był tytuł naszego marginesu..)
no to lecimy dalej!!!!
pozdrawiam WSZYSTKICH
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Zbaraż
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:24
Chadzka kozacka – czyli na „zielonej Ukrainie
no to znowu jedziemy droga na południe, nic się nie zmienia na drodze, pusto,
żadnych aut…zmienia się tylko nieco krajobraz
już nie tylko równiny bez końca i zaorane pola… zaczynają się pagórki,
jest bardziej zielono i kolorowo na polach, pojawia się kukurydza…
tylko słupy telegraficzne dalej te same...
no to znowu jedziemy droga na południe, nic się nie zmienia na drodze, pusto,
żadnych aut…zmienia się tylko nieco krajobraz
już nie tylko równiny bez końca i zaorane pola… zaczynają się pagórki,
jest bardziej zielono i kolorowo na polach, pojawia się kukurydza…
tylko słupy telegraficzne dalej te same...
Ostatnio edytowano Pn, 14.07.2008 22:56 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Zbaraż
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:25
po dwudziestu paru kilometrach
wjeżdżamy do ZBARAŻA,
tego Zbaraża, znanego nam z „Ogniem i mieczem”!!
kierujemy się w stronę widocznych wież, zatrzymujemy się –
w pobliżu kościoła? cerkwi ?
od razu widać, że to nowo wybudowana świątynia (nawet chodnik na ulicy z polbruku!)
tuż obok kościoła potężny budynek – miejski urząd, a przed nim stoi pomnik
- oczywiście Tarasa Szewczenki
rozpytujemy się o drogę do zamku, mamy iść za tym …szkolnym autobusem,
on jedzie z taką prędkością, że damy radę (bardziej nam to pokazują niż tłumaczą )
wjeżdżamy do ZBARAŻA,
tego Zbaraża, znanego nam z „Ogniem i mieczem”!!
kierujemy się w stronę widocznych wież, zatrzymujemy się –
w pobliżu kościoła? cerkwi ?
od razu widać, że to nowo wybudowana świątynia (nawet chodnik na ulicy z polbruku!)
tuż obok kościoła potężny budynek – miejski urząd, a przed nim stoi pomnik
- oczywiście Tarasa Szewczenki
rozpytujemy się o drogę do zamku, mamy iść za tym …szkolnym autobusem,
on jedzie z taką prędkością, że damy radę (bardziej nam to pokazują niż tłumaczą
)
Ostatnio edytowano Pn, 14.07.2008 22:57 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Zbaraż
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:26
no to lecimy żwawo i już po chwili stoimy na moście – pod którym przepływa rzeka Gniezna
znaczy
to tu były bagna przed zamkiem, którymi przekradał się Skrzetuski do króla,
(dziś są osuszone, tylko niewielkie moczary po obu brzegach rzeki)
mijamy rzekę i zaczyna się podejście pod górę, wzdłuż tego muru
na tablicy czytamy: w 1649 w boju z polskimi wojskami na murach twierdzy
zginał sławny pułkownik Zaporowski – Morozenko
(bardzo jesteśmy ciekawi, co zobaczymy, usłyszymy o „tamtych” wydarzeniach
w nawiązaniu do polskiej historii…)
gdy osiągnęliśmy wysokość murów, to się nimi przeszliśmy,
oczywiście szukając śladów stóp Skrzetuskiego
no to jesteśmy na wałach, czytamy:
„kiedyś wysokości 12 m, szerokości 10 m, na których stało 50 m armat, a dodatkowo
zabezpieczała zamek fosa szeroka na 10 m 4 metry głęboka...”
i
„,,,w przedwojennym Zbarażu część mieszkańców chciała kanonizować innego bohatera
„Trylogii” - poległego pod zamkiem Longinusa Podbibiętę…”
z murów oglądamy piękny widok na miasto i sąsiednie okolice, najbardziej
rzucił się w oczy widok wież kościoła - klasztor ojców Bernardynów
tuż za murami, coś z najnowszych dziejów – pomnik bohaterów ostatniej wojny
znaczy
to tu były bagna przed zamkiem, którymi przekradał się Skrzetuski do króla,
(dziś są osuszone, tylko niewielkie moczary po obu brzegach rzeki)
mijamy rzekę i zaczyna się podejście pod górę, wzdłuż tego muru
na tablicy czytamy: w 1649 w boju z polskimi wojskami na murach twierdzy
zginał sławny pułkownik Zaporowski – Morozenko
(bardzo jesteśmy ciekawi, co zobaczymy, usłyszymy o „tamtych” wydarzeniach
w nawiązaniu do polskiej historii…)
gdy osiągnęliśmy wysokość murów, to się nimi przeszliśmy,
oczywiście szukając śladów stóp Skrzetuskiego
no to jesteśmy na wałach, czytamy:
„kiedyś wysokości 12 m, szerokości 10 m, na których stało 50 m armat, a dodatkowo
zabezpieczała zamek fosa szeroka na 10 m 4 metry głęboka...”
i
„,,,w przedwojennym Zbarażu część mieszkańców chciała kanonizować innego bohatera
„Trylogii” - poległego pod zamkiem Longinusa Podbibiętę…”
z murów oglądamy piękny widok na miasto i sąsiednie okolice, najbardziej
rzucił się w oczy widok wież kościoła - klasztor ojców Bernardynów
tuż za murami, coś z najnowszych dziejów – pomnik bohaterów ostatniej wojny
Ostatnio edytowano Pn, 14.07.2008 22:59 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Zbaraż
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:27
dla nas piękna chwila, wśród drzew znaleźliśmy
pomnik Adama Mickiewicza z 1898r…
to, że pomnik przetrwał do tych czasów jest cudem, trzykrotnie był niszczony:
w 1918r (odnaleziono go w stawie) i w 1920r (prawie całkowicie zniszczony),
trzykrotnie był odsłaniany
na obelisku wyryte dzieła wieszcza
z zadumą zapalamy dwa znicze – jeden od nas, drugi od tych co tu nie dotrą …
- mimo marzeń o tym
pomnik Adama Mickiewicza z 1898r…
to, że pomnik przetrwał do tych czasów jest cudem, trzykrotnie był niszczony:
w 1918r (odnaleziono go w stawie) i w 1920r (prawie całkowicie zniszczony),
trzykrotnie był odsłaniany
na obelisku wyryte dzieła wieszcza
z zadumą zapalamy dwa znicze – jeden od nas, drugi od tych co tu nie dotrą …
- mimo marzeń o tym
Ostatnio edytowano Pn, 14.07.2008 23:00 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Zbaraż
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:32
stojąc obok pomnika widzimy już twierdzę, oplecioną rusztowaniami, podchodzimy
do mostu leżącego nad fosą, zagadujemy robotników…
wiadomo, poniedziałek ! muzeum zamknięte, chyba rozłożymy się obozem wokół twierdzy
i będziemy oblegać aż do otwarcia
twierdza w Zbarażu
tak wyglądał zamek na starych fotografiach
parę słów o twierdzy zbaraskiej:
ZBARAŻ Збараж
Zbaraż - miasto w dawnym województwie wołyńskim, w kronikach ruskich już od 1211r.
Od XV w. rękach książąt Zbaraskich, następnie Wiśniowieckich i Potockich.
w 1675r. został zdobyty przez Turków, którzy zniszczyli zamek.
Odbudowany w XVIIIw. przeszedł na własność Potockich. Od 1772 w zaborze austriackim.
W okresie międzywojennym w granicach Polski.
Twierdza - zamek zbudowana została według planów architekta holenderskiego
za czasów Jerzego ks. Zbaraskiego, była ważną zaporę dla oddziałów
tatarskich maszerujących na Rzeczpospolitą.
To właśnie tu w okresie od 10 lipca do 22 sierpnia 1649 roku oblegane w twierdzy
zbaraskiej 14-tys. wojska polskie pod dowództwem księcia Jeremiego Wiśniowieckiego
stawiały opór 200-tysięcznej armii kozackiej Chmielnickiego wspomaganej przez
Tatarów z chanem krymskim Islam-Girejem.
Zbaraż obronił się.
Pomimo olbrzymiej dysproporcji sił (blisko 20-krotnej!) obrońcy Zbaraża zadali najeźdźcom
znaczne straty. Zginął pułkownik pułku korsuńskiego Morozenko,
ciężko ranny został pułkownik kozacki Iwan Bohun.
Oblężenie było bardzo uciążliwe. Obrońcom pod koniec brakowało żywności, paszy dla koni i miejsca,
gdzie nie mogły ich dosięgnąć kule kozackie.
Jedynym człowiekiem, któremu udało się wydostać ze Zbaraża był Mikołaj Skrzetuski.
Doniósł list królowi, który zdążył już przybyć na Ukrainę.
Kozacy wiele razy szturmowali, ale dzięki Jeremiemu Wiśniowieckiemu, który dowodził w nim
oraz podtrzymywał na duchu żołnierzy, 23 sierpnia Kozacy opuścili swoje pozycje i zwinęli oblężenie.
Musieli to zrobić gdyż król Jan Kazimierz przyszedł z odsieczą.
Został jednak otoczony przez Chmielnickiego pod Zborowem i musiał
zawrzeć z Kozakami ugodę, po której nastąpiła przerwa w działaniach wojennych.
Kozacy jeszcze trzykrotnie (do 1654) bezskutecznie oblegali warownię zbaraską.
Zamek ten nigdy nie został zdobyty, w XVIII w Potocki przebudował zamek na pałac.
Bohaterska obrona zamku przez księcia Jeremiego Wiśniowieckiego natchnęła
właśnie Henryka Sienkiewicza do stworzenia wielkiej narodowej epopei…
W latach sześćdziesiątych, po II wojnie światowej przeprowadzono remont twierdzy
w Zbarażu przemieniając ją na pałac kultury i sportu co zmieniło w dużym stopniu
jej dawny charakter. Historyczne znaczenie twierdzy zaczęto przywracać po 1994 roku
już w wolnej Ukrainie.
a to jego makieta
do mostu leżącego nad fosą, zagadujemy robotników…
wiadomo, poniedziałek ! muzeum zamknięte, chyba rozłożymy się obozem wokół twierdzy
i będziemy oblegać aż do otwarcia
twierdza w Zbarażu
tak wyglądał zamek na starych fotografiach
parę słów o twierdzy zbaraskiej:
ZBARAŻ Збараж
Zbaraż - miasto w dawnym województwie wołyńskim, w kronikach ruskich już od 1211r.
Od XV w. rękach książąt Zbaraskich, następnie Wiśniowieckich i Potockich.
w 1675r. został zdobyty przez Turków, którzy zniszczyli zamek.
Odbudowany w XVIIIw. przeszedł na własność Potockich. Od 1772 w zaborze austriackim.
W okresie międzywojennym w granicach Polski.
Twierdza - zamek zbudowana została według planów architekta holenderskiego
za czasów Jerzego ks. Zbaraskiego, była ważną zaporę dla oddziałów
tatarskich maszerujących na Rzeczpospolitą.
To właśnie tu w okresie od 10 lipca do 22 sierpnia 1649 roku oblegane w twierdzy
zbaraskiej 14-tys. wojska polskie pod dowództwem księcia Jeremiego Wiśniowieckiego
stawiały opór 200-tysięcznej armii kozackiej Chmielnickiego wspomaganej przez
Tatarów z chanem krymskim Islam-Girejem.
Zbaraż obronił się.
Pomimo olbrzymiej dysproporcji sił (blisko 20-krotnej!) obrońcy Zbaraża zadali najeźdźcom
znaczne straty. Zginął pułkownik pułku korsuńskiego Morozenko,
ciężko ranny został pułkownik kozacki Iwan Bohun.
Oblężenie było bardzo uciążliwe. Obrońcom pod koniec brakowało żywności, paszy dla koni i miejsca,
gdzie nie mogły ich dosięgnąć kule kozackie.
Jedynym człowiekiem, któremu udało się wydostać ze Zbaraża był Mikołaj Skrzetuski.
Doniósł list królowi, który zdążył już przybyć na Ukrainę.
Kozacy wiele razy szturmowali, ale dzięki Jeremiemu Wiśniowieckiemu, który dowodził w nim
oraz podtrzymywał na duchu żołnierzy, 23 sierpnia Kozacy opuścili swoje pozycje i zwinęli oblężenie.
Musieli to zrobić gdyż król Jan Kazimierz przyszedł z odsieczą.
Został jednak otoczony przez Chmielnickiego pod Zborowem i musiał
zawrzeć z Kozakami ugodę, po której nastąpiła przerwa w działaniach wojennych.
Kozacy jeszcze trzykrotnie (do 1654) bezskutecznie oblegali warownię zbaraską.
Zamek ten nigdy nie został zdobyty, w XVIII w Potocki przebudował zamek na pałac.
Bohaterska obrona zamku przez księcia Jeremiego Wiśniowieckiego natchnęła
właśnie Henryka Sienkiewicza do stworzenia wielkiej narodowej epopei…
W latach sześćdziesiątych, po II wojnie światowej przeprowadzono remont twierdzy
w Zbarażu przemieniając ją na pałac kultury i sportu co zmieniło w dużym stopniu
jej dawny charakter. Historyczne znaczenie twierdzy zaczęto przywracać po 1994 roku
już w wolnej Ukrainie.
a to jego makieta
Ostatnio edytowano Pn, 14.07.2008 23:01 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Zbaraż
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:35
Rozmowa z robotnikami ułatwiła nam wejśie do zamku, mimo, że poniedziałek i
że trwają prace, postukaliśmy w bramę… i poprosiliśmy o wpuszczenie…
udało się !!! pani sprzedaje nam bilety /po 3zł/ i mówi, że nikogo nie ma, pokaże nam
gdzie mamy wejść… i już po chwili z dziedzińca przechodzimy do pałacu
w holu wiszą olbrzymie portrety bohaterów ukraińskich Chmielnickiego, Nalewajki, Krzywonosa
i innych, ale też … ks. Jaremy Wiśniowieckiego
cdn
że trwają prace, postukaliśmy w bramę… i poprosiliśmy o wpuszczenie…
udało się !!! pani sprzedaje nam bilety /po 3zł/ i mówi, że nikogo nie ma, pokaże nam
gdzie mamy wejść… i już po chwili z dziedzińca przechodzimy do pałacu
w holu wiszą olbrzymie portrety bohaterów ukraińskich Chmielnickiego, Nalewajki, Krzywonosa
i innych, ale też … ks. Jaremy Wiśniowieckiego
cdn
Ostatnio edytowano Pn, 14.07.2008 23:02 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez placunio Cz, 21.02.2008 12:41
Kamil i inni....
wszelkie zdjęcia, które wklejam na tym forum są dla WAS i Waszych przyjaciół
(nawet mogę podesłać oryginały, w lepszej jakości )
Ukrainą - się chcę dzielić z całym światem
wszelkie zdjęcia, które wklejam na tym forum są dla WAS i Waszych przyjaciół
(nawet mogę podesłać oryginały, w lepszej jakości )
Ukrainą - się chcę dzielić z całym światem
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez teremi Cz, 21.02.2008 17:07
przepraszam, ze raz jeszcze ale teraz jestem kobieta po przemysleniach
czytając trylogię zawsze wyobrażałam sobie jak to było w rzeczywistości. Od zawsze wolałam książki, bo mogłam puścić wodze wyobraźni i teraz dzięki opowieściom a przede wszystkim zdjęciom mogę porównać swoje wyobrażenia z tym co napotkaliscie na drodze wędrówki.
Nigdy nie byłam na Ukrainie (Litwę to tak - jak tak policzyć, to mieszkałam tam w sumie około roku...no moze nie cała Litwa, ale Wilno, Troki, Niemenczyn itp) i dlatego jest to moje okno na Kresy
teraz zabieram się za poetyckie poszukiwania
czytając trylogię zawsze wyobrażałam sobie jak to było w rzeczywistości. Od zawsze wolałam książki, bo mogłam puścić wodze wyobraźni i teraz dzięki opowieściom a przede wszystkim zdjęciom mogę porównać swoje wyobrażenia z tym co napotkaliscie na drodze wędrówki.
Nigdy nie byłam na Ukrainie (Litwę to tak - jak tak policzyć, to mieszkałam tam w sumie około roku...no moze nie cała Litwa, ale Wilno, Troki, Niemenczyn itp) i dlatego jest to moje okno na Kresy
teraz zabieram się za poetyckie poszukiwania
-
teremi - Posty: 3682
- Dołączył(a): Śr, 02.03.2005 09:41
- Lokalizacja: Elbl
przez placunio Cz, 21.02.2008 17:36
dzięki eb -
za wiadomość - program o Zbarażu, na bank obejrzymy,
teremi – o kobietach po przejściach to słyszałam, ale o kobiecie po przemyśleniach ???
aż przyciągnę pod ekran mojego M,
bo on zawsze się dziwi, gdy na jego pytanie – co robisz? odpowiadam… myślę!
(oczywiście to żarcik do popołudniowej kawy)
- czekam oczywiście na poezję...
za wiadomość - program o Zbarażu, na bank obejrzymy,
teremi – o kobietach po przejściach to słyszałam, ale o kobiecie po przemyśleniach ???
aż przyciągnę pod ekran mojego M,
bo on zawsze się dziwi, gdy na jego pytanie – co robisz? odpowiadam… myślę!
(oczywiście to żarcik do popołudniowej kawy)
- czekam oczywiście na poezję...
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez Ita Cz, 21.02.2008 17:48
Hej, Hej, Sokoly !
Placuniu, nie chce zaklocac toku Twej opowiesci, wiec pozwalam sobie tylko
przypomniec fragment mojego postu, zamieszczonego w tym temacie 4 stycznia 2008 roku:
...pierwowzorem Jana Skrzetuskiego był ... wielkopolski szlachcic...
MIKOLAJ SKRZETUSKI (OK.1610-1673),
którego grob znajduje się w kosciele sw.Jozefa przy klasztorze Karmelitow Bosych,
na Wzgorzu sw.Wojciecha w Poznaniu .
Macham do Was z dalekiego Poznania, Hej !
Placuniu, nie chce zaklocac toku Twej opowiesci, wiec pozwalam sobie tylko
przypomniec fragment mojego postu, zamieszczonego w tym temacie 4 stycznia 2008 roku:
...pierwowzorem Jana Skrzetuskiego był ... wielkopolski szlachcic...
MIKOLAJ SKRZETUSKI (OK.1610-1673),
którego grob znajduje się w kosciele sw.Jozefa przy klasztorze Karmelitow Bosych,
na Wzgorzu sw.Wojciecha w Poznaniu .
Macham do Was z dalekiego Poznania, Hej !
-
Ita - Posty: 1302
- Dołączył(a): Pt, 24.02.2006 01:07
- Lokalizacja: Poznan
przez iwna Cz, 21.02.2008 17:59
Placunio
pięknie pięknie pięknie !!!!
czytam, wzdycham i......czytam od poczatku, ...i znów...
ta atmosfera, widoki, ten cudny szkolny autobusik !
Teremi
chcialabym byc tOM kobitOm po przemyśleniach
no bo myslec i myslec to nie sztuka
sztuka to przemyslec i wymyslec , np jakis sens, albo cel
albo no chociaz jakis PROCH co najmniej
ehhh
no to zazdraszczam ze Ty już po, gratuluje i pozdrawiam
pięknie pięknie pięknie !!!!
czytam, wzdycham i......czytam od poczatku, ...i znów...
ta atmosfera, widoki, ten cudny szkolny autobusik !
Teremi
chcialabym byc tOM kobitOm po przemyśleniach
no bo myslec i myslec to nie sztuka
sztuka to przemyslec i wymyslec , np jakis sens, albo cel
albo no chociaz jakis PROCH co najmniej
ehhh
no to zazdraszczam ze Ty już po, gratuluje i pozdrawiam
- iwna
- Posty: 2887
- Dołączył(a): Pn, 20.08.2007 18:51
- Lokalizacja: Duza Wies kolo Malego Miasteczka
przez teremi Cz, 21.02.2008 18:20
eb - oczywiście będę program oglądać a tak na marginesie to słynna filmowa kolubryna został wykonana w moim mieście
Placuniu a co - Twój M myśli, że my nie myślimy? jaki żarcik - ja zupełnio serio - oczywiście to nie tak, ze ja nic innego tylko myslę - czasami siedzę sobie bezmyślnie - to tez przyjemny stan - taki niezobowiązujacy szkoda, że krótkotrwały.
Iwna prochu to ja nie chcę już wymyślać - bo mam zbyt długie nazwisko do ewentualnej nagrody...chociaż... "trochę" pieniędzy by mi sie przydało a może są jakieś nagrody za samo myślenie bez wymyślania?
Ita jak tam Twoje łącza - widzę, ze sie poprawiło
Placuniu a co - Twój M myśli, że my nie myślimy? jaki żarcik - ja zupełnio serio - oczywiście to nie tak, ze ja nic innego tylko myslę - czasami siedzę sobie bezmyślnie - to tez przyjemny stan - taki niezobowiązujacy szkoda, że krótkotrwały.
Iwna prochu to ja nie chcę już wymyślać - bo mam zbyt długie nazwisko do ewentualnej nagrody...chociaż... "trochę" pieniędzy by mi sie przydało a może są jakieś nagrody za samo myślenie bez wymyślania?
Ita jak tam Twoje łącza - widzę, ze sie poprawiło
-
teremi - Posty: 3682
- Dołączył(a): Śr, 02.03.2005 09:41
- Lokalizacja: Elbl
