www.krystynajanda.pl
Forum Krystyny Jandy
............. /Margines.........
przez Barbara Kath Wt, 20.11.2007 19:49
.E!..hihi wiedzialam, ze sie odezwisz. Jak tylko zobaczylam ta fotke"picfotomontaz"
-
Barbara Kath - Posty: 3888
- Dołączył(a): Wt, 15.08.2006 19:11
- Lokalizacja: HH
.przez anya_anya Wt, 20.11.2007 23:17
Nadal w szokum....
Placunie...... Bardzo, bardzo wielkie przeogromne DZIEKI!!!!
Mysle, ze te dni to dni przelomowe! Dawno nie mialam tylu pozytywnych emocji !!!!
THX!!!!!!!!!!
Az brak slow zeby wyrazic co czuje.....
Placunie...... Bardzo, bardzo wielkie przeogromne DZIEKI!!!!
Mysle, ze te dni to dni przelomowe! Dawno nie mialam tylu pozytywnych emocji !!!!
THX!!!!!!!!!!
Az brak slow zeby wyrazic co czuje.....
Pi
-
anya_anya - Posty: 2076
- Dołączył(a): Pt, 15.07.2005 17:53
- Lokalizacja: Warszawa
przez anya_anya Wt, 20.11.2007 23:24
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
anya_anya - Posty: 2076
- Dołączył(a): Pt, 15.07.2005 17:53
- Lokalizacja: Warszawa
przez panna_franciszka Wt, 20.11.2007 23:32
uderz w stol, a nozyce sie odezwa.
Zaden nie fotomozntaz!!!
Przyszlam akurat, jak panowie sobie poprawiali trzonki od lopat pod dupkami, zeby wygodniej bylo.
Akcja u mnie pod samym domem.
Moze jutro jeszcze cos wkleje, bo mam na innym komputerze.
Zaden nie fotomozntaz!!!
Przyszlam akurat, jak panowie sobie poprawiali trzonki od lopat pod dupkami, zeby wygodniej bylo.
Akcja u mnie pod samym domem.
Moze jutro jeszcze cos wkleje, bo mam na innym komputerze.
pi
- panna_franciszka
- Posty: 18
- Dołączył(a): Cz, 01.11.2007 10:45
- Lokalizacja: ze Lwowa
przez Barbara Kath Wt, 20.11.2007 23:58
......., tylko ostroznie z komentarzem Eulalja jest z "drogowki" hi,pozdr.
-
Barbara Kath - Posty: 3888
- Dołączył(a): Wt, 15.08.2006 19:11
- Lokalizacja: HH
przez placunio Śr, 21.11.2007 00:08
Anyaanyaanya
po pierwsze – Teatr Biały i AŚ .... schować do ..... serduszka
po drugie - te buty, te buty, te buty rajdowe...... wdzięczne, że były!!!!!
po trzecie – Józek, nie daruje, ci tej nocy.....!!!!!
po czwarte - wczoraj Tomek trzy minuty pływał.......... bez nas!!!! szlak
po piąte - 40 rozbójników zaprasza na Argentynę!!!!! obowiązkowo!!!!
śnij anyanayanya .... śnij....... ale zaświadczę, że to NIE sen!!!!!
po szóste - gdzie ten zakręt.....? acha.....już był?????
teraz ............PROSTA!!!!!!!!!!!!.....czekamy na potwierdzenie.....
po pierwsze – Teatr Biały i AŚ .... schować do ..... serduszka
po drugie - te buty, te buty, te buty rajdowe...... wdzięczne, że były!!!!!
po trzecie – Józek, nie daruje, ci tej nocy.....!!!!!
po czwarte - wczoraj Tomek trzy minuty pływał.......... bez nas!!!! szlak
po piąte - 40 rozbójników zaprasza na Argentynę!!!!! obowiązkowo!!!!
śnij anyanayanya .... śnij....... ale zaświadczę, że to NIE sen!!!!!
po szóste - gdzie ten zakręt.....? acha.....już był?????
teraz ............PROSTA!!!!!!!!!!!!.....czekamy na potwierdzenie.....
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez placunio Śr, 21.11.2007 01:41
Wracam do naszego wędrowania po Ukrainie /wrzesień tego roku/
czwarty dzień we Lwowie
„Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta......”
Dzień - który spędziliśmy na Cmentarzu Łyczakowskim, prawie sześć godzin zadumy, i to, że padał deszcz,
że chodziliśmy od jednej do drugiej alejki, bez planu, ot, tak,
przed siebie, że padał deszcz, w tym miejscu dosłownie był to święty deszcz, deszcz, który z nami rozmawiał,
i to, że byliśmy dosłownie sami .....
.....szczęście, że byliśmy tu w taką pogodę,
.....już na zawsze będę widziała TO miejsce..... płaczące.
Nieco zmęczeni wpadliśmy do domu /toż to dziesięć minut piechotką/, ciepłe jedzenie plus herbatka
od p. Izabeli ogrzało, tak, że ku zdumieniu domownikom,
my znowu buty zakładamy, musimy...tłumaczymy.... i "do pobaczenia"
Oczywiście dalej pięknie pada. Marszrutka wiezie prosto na Rynek,
lecimy do Ratusza, schodami na czwarte piętro, tu kupujemy bilety
i schodami do góry , ponad 300 stopni, wysoko - 65 metrów......
jesteśmy na wieży Ratuszowej i stąd oglądamy panoramę miasta.
Ale my widzimy tyle co wyłania się z mgły, dodatkowo wieje silny wiatr,
nawet siebie nie słyszymy, mimo to warto było się tu wdrapać.
z góry patrzymy na pomnik naszego Adama Mickiewicza
potem jeszcze wałęsamy się po zaułkach,
.....po Rynku
....po Prospekcie Swobody – reprezentacyjnej ulicy
... jemy smakołyki w malutkiej knajpce, do której zwabiła nas
z ulicy muzyka, dziewczyna z chłopakiem, skrzypce i saksofon ....
a nad naszymi głowami takie freski...
Ostatnie nasze -miejsce we Lwowie - to poklepanie Adasia,
czyli runda wokół pomnika Mickiewicza .... do widzenia Lwów!!!!
z tyłu pomnika kartusz z herbem Rzeczpospolitej.
A potem i w nocy padało i rano też .... wymiękamy!!!,
/według p. Izabeli tu jest tak często, jak zacznie padać, to amen -
miejscowi nazywają taki ciągły opad "pęcherzem moczowym"/
.....piątego dnia wyjeżdżamy ze Lwowa.......
Wybieramy najprostszy wariant, czyli ulicą Łyczakowską za miasto,
aby nie przebijać się przez centrum, jesteśmy na drodze na Tarnopol,
droga normalna, szeroka, bez dziur, prawie gładka,
no a przede wszystkim prosta prosta prosta ........ widoczność na kilometry w przód.
Po parunastu km cud - jak dla nas!!!! - przestało padać, jest sucho i jest słońce- uffff, nareszcie ciepło.
Jedziemy teraz absolutnie w nieznane i tak będzie już każdego dnia.
Mapa i przewodniki i nasze oczy to odtąd nasze drogowskazy.
Czytamy w przewodniku co tu mamy w okolicy, acha, zaraz będzie -
Złoczew
..za czasów Zygmunta Starego właścicielem Złoczowa był
Władysław Sieniński, od 1592r Marek Sobieski - dziadek króla Jana III.
Wnuczka króla Maria Karolina de Bouillon sprzedała swe dobra wraz
ze Złoczowem księciu Michałowi Kazimierzowi Radziwiłłowi zwanemu "Rybeńko".
Po nich rządziła tu rodzina Sapiehów.
Zjeżdżamy z głównej trasy, /i przy samym wjeżdzie do miasteczka są dziury w jezdni..... nareszcie
) / ....... jesteśmy w rynku,
dosłownie na ulicy.....handel wszystkich ze wszystkimi,
kupujemy owoce, zasięgamy języka gdzie tu zamek....
mamy szukać na krańcu miasteczka.
tu czy nie tu? z drogi prawie niewidoczny, ale widzimy wały ziemne,
jakiś wystający za nimi czerwony dach. Idziemy wzdłuz murów. Na rogach oglądamy wieżyczki strażnicze
/jest ich pięć/, na nich wyryta data 1634 i herby Sobieskich i litery JSKKSK -Jakub Sobieski Krojczy Koronny Starosta Krasnostawski.
Wysoka trawa, chaszcze i nikogo dookoła, myśleliśmy, że to wszystko
co zostało z zamku. Ale dobrze, że nie zawróciliśmy,
bo doszliśmy do mostu zwodzonego i bramy.
Pukamy pukamy i brama się otwiera, pani zaprasza, za bilety płacimy 3,50zł i już stoimy na dziedzińcu
rezydencji Sobieskich, którą zbudował Jakub Sobieski,
ojciec króla Jana III Sobieskiego,
tu też urodził się brat króla, Marek Sobieski.
Każde nasze wejście do środka ... przybiega dziewczyna, otwiera drzwi, zapala światło,
a potem od razu gasi i zamyka, widać, że nie za wiele tu odwiedzających.
W środku oprócz kominków, obrazów i zdjęć nie ma za wiele do oglądania.
Na dworze parę młodych ludzi, jedni polerują posągi, inni tworzą ogród
- właśnie sadzą kwiaty. Przysiadamy się na kamieniach, wypytujemy
... w czasie wojny było tu więzienie, gestapo, a potem ruscy jeszcze doniszczyli....
dopiero od paru lat wszystko się tworzy od nowa....
Polacy pomagają..... /(jakoś miło na duszy)/
Zdajemy sobie sprawę, że oglądamy początki powstawania czegoś
pięknego, tu gdzie trawa i chwasty powstaną alejki, fontanny, staną posągi
Obok głównej rezydencji stoi okrągły pałacyk tzw. chiński, zbudował
go Jan III dla swojej ukochanej Marysieńki, w środku oglądamy bardzo ciekawe przedmioty przywiezione z wojennych wypraw na Daleki Wschód.
znajdujemy jeszcze tablicę mówiącą o strasznych wojennych czasach w tym miejscu
i z wałów oglądamy panoramę miasteczka Złoczew
Pierwszy kontakt z Wielką Historią za nami, Sobiescy zaczynają nas interesować
zmieniamy więc kierunek jazdy i zmierzamy do Oleska, miejsca,
gdzie urodził się nasz król - Jan III Sobieski.
Cieszymy się z pięknej pogody i z muzyki co płynie z taśm - zakupione "kozacze dumki" idealnie łączą się z krajobrazem,
a krajobraz bezkresny...... same pola pola pola!
/radio mamy zepsute, działa tylko magnetofon.....
nie dochodzą żadne wieści, i tak będzie przez cały urlop ...
czyli my poza zasięgiem naszego, tamtego świata,
teraz naszym światem jest Ukraina/.
Jedziemy, gdy nagle drę się - o Boże! co to??????
dosłownie przy drodze wyrasta takieeeeeeeeeeeee cudo!
co to za piękna budowla????
otwieramy furtkę w ogrodzeniu /siatka/, trawa do kolan... podchodzimy bliżej, czytamy w przewodniku, gdzie jesteśmy:
Podhorce
- miejsce jednej z najwspanialszych niegdyś rezydencji sarmackich,
a my stoimy przed kościołem zamkowym św. Józefa i Podniesienia Krzyża
z XVIII w. wybudowanym na zamówienie Wacława Rzewuskiego,
jest to kopia słynnej 'Basilica di Supergi', znajdującej się w Turynie we Włoszech.
Oryginalny, okrągły z kopułą , zdobiony przez ogromne korynckie kolumny, attykę zdobią barokowe figury świętych, podobno takie
same jak na Bazylice św. Piotra w Rzymie.
Oczywiście do środka wejść nie można, ani żywej duszy dookoła, taka tu ciszaaaaaaaa
Ogromnie by było żal, że TAKIE cudo skazane jest na zatracenie, .. a może nie? Oby!!!
Oglądamy, zaglądamy, siadamy na jakimś kamieniu i podziwiamy,
nie chce się stąd odchodzić.
PODHORCE
Prosto w lini od Kościoła, po przejściu przez drogę, widzimy Aleję obsadzoną lipami,
na jej końcu stoi ogromna budowla
idziemy aleją i czytamy w przewodniku:
....Pałac-forteca Koniecpolskich i Rzewuskich z XVII wieku, wspaniale położona na skraju wzniesienia, które opada tarasowo w stronę Wołynia.......
Ostatnimi właścicielami tutejszych dóbr byli Sanguszkowie. W pierwszych dniach II wojny światowej część wyposażenia wywieziona została do Rumunii, a dalej przez Europę dotarła do Brazylii, gdzie istnieje fundacja Sanguszków.”
przed murami witają nas ...... krowy!!!!
brama oczywiście zamknięta, pukanie nic nie pomaga, więc pozostało nam obejście pałacu,
widzimy, że zamek oplatają rusztowania, znaczy trwa remont, słyszymy ze środka hałasy,
no i pięknie, że taka pamiątka historii zostanie uratowana
Z zamku piękny widok na rozległą równinę, a w zasadzie na bezkresny step, gdzie Podole styka się z Wołyniem; horyzont majaczy w odległości ponad 30 km!
Tu naprawdę fizycznie, dosłownie, czuje się, czym jest bezkres kresowego krajobrazu
Schodzimy z zamku w dół ,widzimy pozostałości ogrodów, bardziej oczami wyobraźni,
bo wszystko straszliwie zaniedbane, ale może kiedyś i tu odtworzą królewskie ogrody.
ciekawostki:
- w Podhorcach urodził się 15 grudnia 1772r Euzebiusz Słowacki, ojciec poety Juliusza
- Podhorce i ten zamek posłużyły do realizacji zdjęć do filmu „Potop” J. Hoffmana,
w tym wypadku „grały” one Radziwiłłowskie Kiejdany...
/.......jeszcze nie raz znajdziemy się na szlaku „Ogniem i mieczem”....../
no więc mamy następne Wielkie, historyczne nazwiska...
Koniecpolski, Rzewuski, Sanguszko –
ole!!! no to teraz jedziemy do Oleska!!!
cdn......
czwarty dzień we Lwowie
„Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta......”
Dzień - który spędziliśmy na Cmentarzu Łyczakowskim, prawie sześć godzin zadumy, i to, że padał deszcz,
że chodziliśmy od jednej do drugiej alejki, bez planu, ot, tak,
przed siebie, że padał deszcz, w tym miejscu dosłownie był to święty deszcz, deszcz, który z nami rozmawiał,
i to, że byliśmy dosłownie sami .....
.....szczęście, że byliśmy tu w taką pogodę,
.....już na zawsze będę widziała TO miejsce..... płaczące.
Nieco zmęczeni wpadliśmy do domu /toż to dziesięć minut piechotką/, ciepłe jedzenie plus herbatka
od p. Izabeli ogrzało, tak, że ku zdumieniu domownikom,
my znowu buty zakładamy, musimy...tłumaczymy.... i "do pobaczenia"
Oczywiście dalej pięknie pada. Marszrutka wiezie prosto na Rynek,
lecimy do Ratusza, schodami na czwarte piętro, tu kupujemy bilety
i schodami do góry , ponad 300 stopni, wysoko - 65 metrów......
jesteśmy na wieży Ratuszowej i stąd oglądamy panoramę miasta.
Ale my widzimy tyle co wyłania się z mgły, dodatkowo wieje silny wiatr,
nawet siebie nie słyszymy, mimo to warto było się tu wdrapać.
z góry patrzymy na pomnik naszego Adama Mickiewicza
potem jeszcze wałęsamy się po zaułkach,
.....po Rynku
....po Prospekcie Swobody – reprezentacyjnej ulicy
... jemy smakołyki w malutkiej knajpce, do której zwabiła nas
z ulicy muzyka, dziewczyna z chłopakiem, skrzypce i saksofon ....
a nad naszymi głowami takie freski...
Ostatnie nasze -miejsce we Lwowie - to poklepanie Adasia,
czyli runda wokół pomnika Mickiewicza .... do widzenia Lwów!!!!
z tyłu pomnika kartusz z herbem Rzeczpospolitej.
A potem i w nocy padało i rano też .... wymiękamy!!!,
/według p. Izabeli tu jest tak często, jak zacznie padać, to amen -
miejscowi nazywają taki ciągły opad "pęcherzem moczowym"/
.....piątego dnia wyjeżdżamy ze Lwowa.......
Wybieramy najprostszy wariant, czyli ulicą Łyczakowską za miasto,
aby nie przebijać się przez centrum, jesteśmy na drodze na Tarnopol,
droga normalna, szeroka, bez dziur, prawie gładka,
no a przede wszystkim prosta prosta prosta ........ widoczność na kilometry w przód.
Po parunastu km cud - jak dla nas!!!! - przestało padać, jest sucho i jest słońce- uffff, nareszcie ciepło.
Jedziemy teraz absolutnie w nieznane i tak będzie już każdego dnia.
Mapa i przewodniki i nasze oczy to odtąd nasze drogowskazy.
Czytamy w przewodniku co tu mamy w okolicy, acha, zaraz będzie -
Złoczew
..za czasów Zygmunta Starego właścicielem Złoczowa był
Władysław Sieniński, od 1592r Marek Sobieski - dziadek króla Jana III.
Wnuczka króla Maria Karolina de Bouillon sprzedała swe dobra wraz
ze Złoczowem księciu Michałowi Kazimierzowi Radziwiłłowi zwanemu "Rybeńko".
Po nich rządziła tu rodzina Sapiehów.
Zjeżdżamy z głównej trasy, /i przy samym wjeżdzie do miasteczka są dziury w jezdni..... nareszcie
) / ....... jesteśmy w rynku,
dosłownie na ulicy.....handel wszystkich ze wszystkimi,
kupujemy owoce, zasięgamy języka gdzie tu zamek....
mamy szukać na krańcu miasteczka.
tu czy nie tu? z drogi prawie niewidoczny, ale widzimy wały ziemne,
jakiś wystający za nimi czerwony dach. Idziemy wzdłuz murów. Na rogach oglądamy wieżyczki strażnicze
/jest ich pięć/, na nich wyryta data 1634 i herby Sobieskich i litery JSKKSK -Jakub Sobieski Krojczy Koronny Starosta Krasnostawski.
Wysoka trawa, chaszcze i nikogo dookoła, myśleliśmy, że to wszystko
co zostało z zamku. Ale dobrze, że nie zawróciliśmy,
bo doszliśmy do mostu zwodzonego i bramy.
Pukamy pukamy i brama się otwiera, pani zaprasza, za bilety płacimy 3,50zł i już stoimy na dziedzińcu
rezydencji Sobieskich, którą zbudował Jakub Sobieski,
ojciec króla Jana III Sobieskiego,
tu też urodził się brat króla, Marek Sobieski.
Każde nasze wejście do środka ... przybiega dziewczyna, otwiera drzwi, zapala światło,
a potem od razu gasi i zamyka, widać, że nie za wiele tu odwiedzających.
W środku oprócz kominków, obrazów i zdjęć nie ma za wiele do oglądania.
Na dworze parę młodych ludzi, jedni polerują posągi, inni tworzą ogród
- właśnie sadzą kwiaty. Przysiadamy się na kamieniach, wypytujemy
... w czasie wojny było tu więzienie, gestapo, a potem ruscy jeszcze doniszczyli....
dopiero od paru lat wszystko się tworzy od nowa....
Polacy pomagają..... /(jakoś miło na duszy)/
Zdajemy sobie sprawę, że oglądamy początki powstawania czegoś
pięknego, tu gdzie trawa i chwasty powstaną alejki, fontanny, staną posągi
Obok głównej rezydencji stoi okrągły pałacyk tzw. chiński, zbudował
go Jan III dla swojej ukochanej Marysieńki, w środku oglądamy bardzo ciekawe przedmioty przywiezione z wojennych wypraw na Daleki Wschód.
znajdujemy jeszcze tablicę mówiącą o strasznych wojennych czasach w tym miejscu
i z wałów oglądamy panoramę miasteczka Złoczew
Pierwszy kontakt z Wielką Historią za nami, Sobiescy zaczynają nas interesować
zmieniamy więc kierunek jazdy i zmierzamy do Oleska, miejsca,
gdzie urodził się nasz król - Jan III Sobieski.
Cieszymy się z pięknej pogody i z muzyki co płynie z taśm - zakupione "kozacze dumki" idealnie łączą się z krajobrazem,
a krajobraz bezkresny...... same pola pola pola!
/radio mamy zepsute, działa tylko magnetofon.....
nie dochodzą żadne wieści, i tak będzie przez cały urlop ...
czyli my poza zasięgiem naszego, tamtego świata,
teraz naszym światem jest Ukraina/.
Jedziemy, gdy nagle drę się - o Boże! co to??????
dosłownie przy drodze wyrasta takieeeeeeeeeeeee cudo!
co to za piękna budowla????
otwieramy furtkę w ogrodzeniu /siatka/, trawa do kolan... podchodzimy bliżej, czytamy w przewodniku, gdzie jesteśmy:
Podhorce
- miejsce jednej z najwspanialszych niegdyś rezydencji sarmackich,
a my stoimy przed kościołem zamkowym św. Józefa i Podniesienia Krzyża
z XVIII w. wybudowanym na zamówienie Wacława Rzewuskiego,
jest to kopia słynnej 'Basilica di Supergi', znajdującej się w Turynie we Włoszech.
Oryginalny, okrągły z kopułą , zdobiony przez ogromne korynckie kolumny, attykę zdobią barokowe figury świętych, podobno takie
same jak na Bazylice św. Piotra w Rzymie.
Oczywiście do środka wejść nie można, ani żywej duszy dookoła, taka tu ciszaaaaaaaa
Ogromnie by było żal, że TAKIE cudo skazane jest na zatracenie, .. a może nie? Oby!!!
Oglądamy, zaglądamy, siadamy na jakimś kamieniu i podziwiamy,
nie chce się stąd odchodzić.
PODHORCE
Prosto w lini od Kościoła, po przejściu przez drogę, widzimy Aleję obsadzoną lipami,
na jej końcu stoi ogromna budowla
idziemy aleją i czytamy w przewodniku:
....Pałac-forteca Koniecpolskich i Rzewuskich z XVII wieku, wspaniale położona na skraju wzniesienia, które opada tarasowo w stronę Wołynia.......
Ostatnimi właścicielami tutejszych dóbr byli Sanguszkowie. W pierwszych dniach II wojny światowej część wyposażenia wywieziona została do Rumunii, a dalej przez Europę dotarła do Brazylii, gdzie istnieje fundacja Sanguszków.”
przed murami witają nas ...... krowy!!!!
brama oczywiście zamknięta, pukanie nic nie pomaga, więc pozostało nam obejście pałacu,
widzimy, że zamek oplatają rusztowania, znaczy trwa remont, słyszymy ze środka hałasy,
no i pięknie, że taka pamiątka historii zostanie uratowana
Z zamku piękny widok na rozległą równinę, a w zasadzie na bezkresny step, gdzie Podole styka się z Wołyniem; horyzont majaczy w odległości ponad 30 km!
Tu naprawdę fizycznie, dosłownie, czuje się, czym jest bezkres kresowego krajobrazu
Schodzimy z zamku w dół ,widzimy pozostałości ogrodów, bardziej oczami wyobraźni,
bo wszystko straszliwie zaniedbane, ale może kiedyś i tu odtworzą królewskie ogrody.
ciekawostki:
- w Podhorcach urodził się 15 grudnia 1772r Euzebiusz Słowacki, ojciec poety Juliusza
- Podhorce i ten zamek posłużyły do realizacji zdjęć do filmu „Potop” J. Hoffmana,
w tym wypadku „grały” one Radziwiłłowskie Kiejdany...
/.......jeszcze nie raz znajdziemy się na szlaku „Ogniem i mieczem”....../
no więc mamy następne Wielkie, historyczne nazwiska...
Koniecpolski, Rzewuski, Sanguszko –
ole!!! no to teraz jedziemy do Oleska!!!
cdn......
Ostatnio edytowano Pt, 18.01.2008 20:19 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez teremi Śr, 21.11.2007 10:06
Placuniu jakie biegusiem o świcie - musiałam poczekać aż się wszystko otworzy (nawet szybko się otwierało)... potem nie dało rady - najpierw musiałam poczytac, pooglądać (otworzyło się absolutnie wszystko) no a teraz do dopiero moge pisać - wszystko widzę i bardzo dziękuję
piekne to - czekam na ciąg dalszy...
Marysiu jak widzisz zadziałał front walki z zima - u mnie nie ma śniegu!!! i oby tak do wiosny
piekne to - czekam na ciąg dalszy...
Marysiu jak widzisz zadziałał front walki z zima - u mnie nie ma śniegu!!! i oby tak do wiosny
-
teremi - Posty: 3682
- Dołączył(a): Śr, 02.03.2005 09:41
- Lokalizacja: Elbl
przez placunio Śr, 21.11.2007 11:13
„Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta......”
Słońce nadal nam świeci, na drogach pustka.... bez problemu
dojeżdżamy do - małego miasteczka ....
OLESKO
zostawiamy auto na placu, rozglądamy się .....
jakiś kramik ze świecidełkami
obok babcia z gruszkami i jabłkami,
Nawet nie wiemy, że stoimy pod Kościółem Kapucynów ufundowanym przez Rzewuskich,
obecnie jest tu muzeum /niedostępne dla nas/
Kupujemy bilety i pniemy się w górę ....
już z daleka widzimy ogromne zamczysko…
skróty z przewodnika -
zamek forteca, zbudowali książęta halicko-wołyńscy na przełomie
XIII i XIV w- na wzgórzu, 60 m nad otaczającymi go wówczas bagnami
W 1432r zdobył go Władysław Jagiełło i wkrótce przekazał w ręce
rodziny Sienińskich. póżniej zamek należał do Kamienieckich,
Herburtów i Daniłowiczów, wielokrotnie był niszczony przez Tatarów,
za każdym razem odbudowany.
17 III 1629 r urodził się tu jeden z wielkich, polskich władców....
w tym dniu w rodzinie Jakuba Sobieskiego, wojewody ruskiego i kasztelana krakowskiego, oraz Zofii Teofili z Daniłowiczów, wnuczki hetmana Stanisława Żółkiewskiego przyszedł na świat mały Jaś,
póżniejszy król Jan III Sobieski -wielki zwycięzca spod Wiednia 1683r.
W tym zamku urodził się też drugi król Polski Michał Wiśniowiecki.
Ciekawostką jest fakt, iż zamek w Olesku odegrał Taurogi w ekranizacji "Potopu".
Brama wejściowa do zamku, nad wejściem, herby Sobieskich
dziedziniec zamkowy, nie zaduży
Z dziedzińca wchodzimy do komnat, zdziwieni jesteśmy, że tyle tu
do oglądania /nie to co w Złoczewie/,
przepiękna jest kolekcja obrazów - rozmawiamy z panią co znowu światełka zapala w salach
zamek jest pod opieką Lwowskiej Galerii, a nawet jej filią.....
no to jasne, że mamy co oglądać, - malarstwo, rzeźba, ikony,
portrety, martwa natura,meble, gobeliny,
olbrzymi zbiór sztuki polskiej!!!
WARTO i TRZEBA to zobaczyć.
Gdy ujrzałam przed sobą salę z ikonami, od razu wiedziałam,
że muszę tu zrobić zdjęcia,
bo jak po powrocie TO opowiedzieć - teremi.
Pani wyraża zgodę i teremi - patrz!!!
(teremi - resztę do obejrzenia przy kumkaniu i w koniczynie )
ikonostas na całą ścianę, na wyciągnięcie ręki
inna ściany z ikonami
a tu cudo - osobisty ołtarz samego Króla Sobieskiego, przed nim klękał
......przepiękny, naprawdę!
długo nie wychodzimy z tej sali .....patrzymy, patrzymy....
(oczywiście w całym zamku jesteśmy jedynymi turystami....
już zaczynamy kochać Ukrainę ..... za ciszę!!!!! )
W komnacie obok, ogromny, kilkumetrowy obraz, na całą ścianę, przyglądamy się .....
bitwa, wojska tatarskie, tureckie, namioty i Król na koniu...
czyżby to zwycięska "Bitwa pod Wiedniem"..???? pani potwierdza
dopiero potem przeczytałam, że autorem obrazu jest Marcin Altomonte, nadworny malarz króla Jana III Sobieskiego, a po przeprowadzce do Wiednia, malarz dworu cesarskiego - malował obrazy batalistyczne i religijne...
(jako ciekawostka
- namalowal kilka obrazów do kościoła w Świętej Lipce,
w tym do ołtarza głównego /Matka Boska Bolesna - data 1699/ ....
i ja musiałam jechać na Ukrainę, aby o tym się dowiedzieć....no nie!)
w prawym rogu obrazu, jeden z żołnierzy ma twarz.....autora,
czyli wiemy jak wyglądał Marcin Altomonte
Opuszczamy komnaty i dziedziniec, schodzimy do ogrodów zamkowych, spacerujemy,
alejki, kamienne rzeźby, staw….. nie jest to ogród angielski, ale też nie bezpańskie łąki,
widać zresztą, że tu turyści dojeżdżają, bo można nawet przejechać się
zaprzęgiem konnym prowadzonym przez kozaków...
(krakowianka jak tu dotrze - to nam taką jazdę opisze
ja byłam......z mężem )
Wyjeżdżamy z Oleska - jest już póżne popołudnie, podejmujemy decyzję, jedziemy
w stronę Krzemieńca, tam poszukamy noclegu. Mapa na kolanach, dumki na full,
na drodze tylko pojedyńcze samochody...... i dopiero teraz dociera do nas........
NIE MA żadnych REKLAM..... NIGDZIE !!!!!! - /jeszcze jest taki świat???????/
puste pobocza!!!!!!!! SZOK
znaczy krzaki, drzewa i polaaaaaaaaaaaaaaa bezkresne.....
a przecież jedziemy znowu najważniejszą drogą Lwów- Kijów!
Głodni się zrobiliśmy, zatrzymujemy się w miasteczku BRODY
skróty z przewodnika -
B R O D Y -
panowały tu rody Żółkiewskich, Koniecpolskich, Potockich...
- strategiczne położenie przy dawnym szlaku handlowym z
Rusi na Podole i Wołyń przyciągało mnóstwo Ormian, Żydów
/za czasów monarchii austiackiej w czasie I rozbioru Polski,
Żydzi stanowiły 3/4 ludności /
- tu urodził się Józef Korzeniowski (1797 – zm.1863 w Dreźnie) -
polski dramatopisarz i powieściopisarz, wykładowca Liceum Krzemienieckiego,
jego sztuki były często grane w lwowskich teatrach: Skarbkowskim i Wielkim
Jest autorem popularnej piosenki "Czerwony pas".....no to mamy coś dla siebie ....
Tam szum Prutu Czeremuszu Hucułom przygrywa....
jest już autor, poszukamy może i rzeki Prut????
Tradycyjnie stajemy w rynku, ho ho jaki olbrzymi plac, rozglądamy się za jedzonkiem,
ale tu jakoś bardzo, bardzo smutnawo mimo, że w uliczkach i domy odnowione.....
znajdujemy taki pomnik, /nie wiemy czemu akurat tu stoi/
Michał Iłłarionowicz Goleniszczew-Kutuzow
(ur. 16 września 1745 w Petersburgu, zm. 28 kwietnia 1813 w Bolesławcu) –
rosyjski dowódca, podobno to on doprowadził do klęski kampanii rosyjskiej Napoleona
rozpytujemy się o rezydencję Koniecpolskich, ale jakoś do niej nie trafiamy,
znajdujemy tylko o takie ruiny synagogi / a było tu takich synagog aż osiem!!!!/
i tyle zostało z historii....
Opuszczamy BRODY, z bułkami..... teraz już pośpiesznie, póżno jest.
Zjeżdżamy z głównej drogi i jedziemy przez Kamień, Poczajów,
wśród pól z daleka lśnią kopuły cerkwi.....
no i wjeżdżamy do KRZEMIEŃCA!!!!!!!
wymarzonego KRZEMIEŃCA....... cdn
Ita ...... poczekaj chwilkę, za moment.....
pozdrawiam WSZYSTKICH!!!
Słońce nadal nam świeci, na drogach pustka.... bez problemu
dojeżdżamy do - małego miasteczka ....
OLESKO
zostawiamy auto na placu, rozglądamy się .....
jakiś kramik ze świecidełkami
obok babcia z gruszkami i jabłkami,
Nawet nie wiemy, że stoimy pod Kościółem Kapucynów ufundowanym przez Rzewuskich,
obecnie jest tu muzeum /niedostępne dla nas/
Kupujemy bilety i pniemy się w górę ....
już z daleka widzimy ogromne zamczysko…
skróty z przewodnika -
zamek forteca, zbudowali książęta halicko-wołyńscy na przełomie
XIII i XIV w- na wzgórzu, 60 m nad otaczającymi go wówczas bagnami
W 1432r zdobył go Władysław Jagiełło i wkrótce przekazał w ręce
rodziny Sienińskich. póżniej zamek należał do Kamienieckich,
Herburtów i Daniłowiczów, wielokrotnie był niszczony przez Tatarów,
za każdym razem odbudowany.
17 III 1629 r urodził się tu jeden z wielkich, polskich władców....
w tym dniu w rodzinie Jakuba Sobieskiego, wojewody ruskiego i kasztelana krakowskiego, oraz Zofii Teofili z Daniłowiczów, wnuczki hetmana Stanisława Żółkiewskiego przyszedł na świat mały Jaś,
póżniejszy król Jan III Sobieski -wielki zwycięzca spod Wiednia 1683r.
W tym zamku urodził się też drugi król Polski Michał Wiśniowiecki.
Ciekawostką jest fakt, iż zamek w Olesku odegrał Taurogi w ekranizacji "Potopu".
Brama wejściowa do zamku, nad wejściem, herby Sobieskich
dziedziniec zamkowy, nie zaduży
Z dziedzińca wchodzimy do komnat, zdziwieni jesteśmy, że tyle tu
do oglądania /nie to co w Złoczewie/,
przepiękna jest kolekcja obrazów - rozmawiamy z panią co znowu światełka zapala w salach
zamek jest pod opieką Lwowskiej Galerii, a nawet jej filią.....
no to jasne, że mamy co oglądać, - malarstwo, rzeźba, ikony,
portrety, martwa natura,meble, gobeliny,
olbrzymi zbiór sztuki polskiej!!!
WARTO i TRZEBA to zobaczyć.
Gdy ujrzałam przed sobą salę z ikonami, od razu wiedziałam,
że muszę tu zrobić zdjęcia,
bo jak po powrocie TO opowiedzieć - teremi.
Pani wyraża zgodę i teremi - patrz!!!
(teremi - resztę do obejrzenia przy kumkaniu i w koniczynie
)
ikonostas na całą ścianę, na wyciągnięcie ręki
inna ściany z ikonami
a tu cudo - osobisty ołtarz samego Króla Sobieskiego, przed nim klękał
......przepiękny, naprawdę!
długo nie wychodzimy z tej sali .....patrzymy, patrzymy....
(oczywiście w całym zamku jesteśmy jedynymi turystami....
już zaczynamy kochać Ukrainę ..... za ciszę!!!!!
)
W komnacie obok, ogromny, kilkumetrowy obraz, na całą ścianę, przyglądamy się .....
bitwa, wojska tatarskie, tureckie, namioty i Król na koniu...
czyżby to zwycięska "Bitwa pod Wiedniem"..???? pani potwierdza
dopiero potem przeczytałam, że autorem obrazu jest Marcin Altomonte, nadworny malarz króla Jana III Sobieskiego, a po przeprowadzce do Wiednia, malarz dworu cesarskiego - malował obrazy batalistyczne i religijne...
(jako ciekawostka
- namalowal kilka obrazów do kościoła w Świętej Lipce,
w tym do ołtarza głównego /Matka Boska Bolesna - data 1699/ ....
i ja musiałam jechać na Ukrainę, aby o tym się dowiedzieć....no nie!)
w prawym rogu obrazu, jeden z żołnierzy ma twarz.....autora,
czyli wiemy jak wyglądał Marcin Altomonte
Opuszczamy komnaty i dziedziniec, schodzimy do ogrodów zamkowych, spacerujemy,
alejki, kamienne rzeźby, staw….. nie jest to ogród angielski, ale też nie bezpańskie łąki,
widać zresztą, że tu turyści dojeżdżają, bo można nawet przejechać się
zaprzęgiem konnym prowadzonym przez kozaków...
(krakowianka jak tu dotrze - to nam taką jazdę opisze
ja byłam......z mężem
)
Wyjeżdżamy z Oleska - jest już póżne popołudnie, podejmujemy decyzję, jedziemy
w stronę Krzemieńca, tam poszukamy noclegu. Mapa na kolanach, dumki na full,
na drodze tylko pojedyńcze samochody...... i dopiero teraz dociera do nas........
NIE MA żadnych REKLAM..... NIGDZIE !!!!!! - /jeszcze jest taki świat???????/
puste pobocza!!!!!!!! SZOK
znaczy krzaki, drzewa i polaaaaaaaaaaaaaaa bezkresne.....
a przecież jedziemy znowu najważniejszą drogą Lwów- Kijów!
Głodni się zrobiliśmy, zatrzymujemy się w miasteczku BRODY
skróty z przewodnika -
B R O D Y -
panowały tu rody Żółkiewskich, Koniecpolskich, Potockich...
- strategiczne położenie przy dawnym szlaku handlowym z
Rusi na Podole i Wołyń przyciągało mnóstwo Ormian, Żydów
/za czasów monarchii austiackiej w czasie I rozbioru Polski,
Żydzi stanowiły 3/4 ludności /
- tu urodził się Józef Korzeniowski (1797 – zm.1863 w Dreźnie) -
polski dramatopisarz i powieściopisarz, wykładowca Liceum Krzemienieckiego,
jego sztuki były często grane w lwowskich teatrach: Skarbkowskim i Wielkim
Jest autorem popularnej piosenki "Czerwony pas".....no to mamy coś dla siebie ....
Tam szum Prutu Czeremuszu Hucułom przygrywa....
jest już autor, poszukamy może i rzeki Prut????
Tradycyjnie stajemy w rynku, ho ho jaki olbrzymi plac, rozglądamy się za jedzonkiem,
ale tu jakoś bardzo, bardzo smutnawo mimo, że w uliczkach i domy odnowione.....
znajdujemy taki pomnik, /nie wiemy czemu akurat tu stoi/
Michał Iłłarionowicz Goleniszczew-Kutuzow
(ur. 16 września 1745 w Petersburgu, zm. 28 kwietnia 1813 w Bolesławcu) –
rosyjski dowódca, podobno to on doprowadził do klęski kampanii rosyjskiej Napoleona
rozpytujemy się o rezydencję Koniecpolskich, ale jakoś do niej nie trafiamy,
znajdujemy tylko o takie ruiny synagogi / a było tu takich synagog aż osiem!!!!/
i tyle zostało z historii....
Opuszczamy BRODY, z bułkami..... teraz już pośpiesznie, póżno jest.
Zjeżdżamy z głównej drogi i jedziemy przez Kamień, Poczajów,
wśród pól z daleka lśnią kopuły cerkwi.....
no i wjeżdżamy do KRZEMIEŃCA!!!!!!!
wymarzonego KRZEMIEŃCA....... cdn
Ita ...... poczekaj chwilkę, za moment.....
pozdrawiam WSZYSTKICH!!!
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...