Wyrazy uznania.

[Wertuncio]

Szanowna Pani!

Udało się przybyć do Pani Teatru, odwiedzić Pani fundację. Dwa dni, jeden w Och-u. I gatunkowy teatr farsowy. Bez pretensji, bez zbytniego oczka do publiczności i przede wszystkim bez teatralnego oszustwa. Że może to o biednej kobiecie, że może o kryzysie, że może o tym, że po to. Gatunkowa rewia. I wspaniale, wyszedłem podbudowany, że rzemiosło nie jest niczym złym, że rzemiosło winduje poziom. Farsa jest dla frasy tak jak postdramatyzm dla postdramatyzmu.
A dnia kolejnego Danuta W. I wielki zachwyt- nad pracą, przekazem, politycznością i apolitycznością, surowością, 'prawdopodobieństwem prawdy'. I Pani. Właśnie Pani, która przemierza wątki i strategie podawcze, inkrutuje 'ja chciałabym powiedzieć jedną rzecz'. I ta jedna rzecz jest - teatr- ze wszech miar teatr.
Jak tylko uda się przyoszczędzić mnie, pracownikowi teatru publicznego, gdzie publiczny znaczy, że nie starcza na nic, a może nie musi, pojawię się. I czekam na to. Dziękuję. M.

[Krystyna Janda]

Bardzo dziękuję. Traktuję ten list jako najmilsze mi słowa pochwały. Serdeczności i zapraszamy. Wszystko jedno na co. Będziemy się starać żeby nie wyszedł Pan zawiedziony. Żeby nikt nie wyszedł zawiedziony. Ukłony.