............. /Margines.........

[Ita.]

Placuniu, dzieki, ze znowu pobudzasz nas do szukania...



Zwiazany z Wolyniem Zygmunt Jan Rumel zyl bardzo krotko, ale napisal „proroczy” wiersz


NA ŚMIERĆ POETY

A kiedy go z wami nie będzie –
Usypcie mu kurhan stepowy –
Aby słyszał, jak burzan pieśń gędzie
I wiatr stepem przewala się płowy...

By mu miesiąc wstający z limanów
Oczy prószył kitajką czerwoną...
I kląskanie by słyszał bocianów,
Gdy piórami lotnymi wiatr chłoną...
Niech tam orły dziobami pieśń skraszą,
A teorban piosenką zakwili...
Bo o wolę on waszą i naszą
Śpiewał – zanim odpoczął w mogile...

Niech tam zmierzchy siniejąc rozgarną
Błękit nieba najczystszy i skromny –
Aby nocą wieczyście już czarną
Patrzył w wszechświat ponad nim ogromny!



Kiedy zginal w 1943 roku miał niewiele wiecej lat, co Konstanty Ildefons Gałczyński, gdy pisal wiersz… ŚMIERĆ POETY .

Nie robiąc nawet literackiej analizy i specjalnego porównania tych dwoch wierszy, nie trudno zauważyć, ze
znalazł w nich odbicie rozny czas, w którym powstaly …czas WOJNY i czas POKOJU .

[ulka]

Placuniu piękna i tajemnicza Ukraina w Twojej opowieści zachwycająca.

Pozdrawiam Zielono-Jaśminowe. Byle do wiosny i znów zakwitnie jasmin.

[ulka]

Placuniu piękna i tajemnicza Ukraina w Twojej opowieści zachwycająca.

Pozdrawiam Zielono-Jaśminowe. Byle do wiosny i znów zakwitnie jasmin.

[ulka]

Placuniu piękna i tajemnicza Ukraina w Twojej opowieści zachwycająca.

Pozdrawiam Zielono-Jaśminowe. Byle do wiosny i znów zakwitnie jasmin.

[placunio]

Ulka, skoro, aż - trzy razy - powiadasz,
że przyjdzie wiosna,
że zakwitnie jaśmin,
i że Ukraina zachwyca,
to co tam, takie drobne,moje zawirowania, jak wielogodzinna jazda autem... nieogrzewanym!, oddychać też nie za bardzo było jak /padł nawiew i szyby zaparowane/, a do tego nie działał spyskiwacz do szyb, a tiry nas mijały, mijały i chlapały, że hej...
to co tam, że w nerwach teraz rzuciłam. nie nie laptopem, a "tylko" telefonem, biedaczek taki wrażliwy, że jak padł, to zamilkł i nie ma kontaktu ze mną /naprawa tydzień/,
ale co tam ...
przyjdzie wiosna, auto odmarznie, telefon zadzwoni, a Ukraina się zazieleni



pozdrawiam

[placunio]

Ukraina 2010

skoro jeszcze we wstecznych lusterkach widać wieże cerkwi we Włodzimierzu Wołyńskim,
skoro Ita też "coś" dorzuciła z poezji wołyńskiej, /za Zygmunta Jana Rumla, wielkie dzięki!/,
wspomnę o innym, młodym poecie, który we Włodzimierzu W, spędził kilka lat, był nauczycielem w tutejszych szkołach,

Józef Czechowicz - /urodził się w Lublinie, tu też zginął w 1939r w czasie nalotu - miał 36 lat/,

"wołyń
jak tam kipiałem
wesoły
ciężko i gęsto rosnąc
w miasteczku o cerkwie białe
grzmiała moja majowa wiosna."
"Autoportret"


parę zdań z listów poety pisanych m.in. z Włodzimierza W, do przyjaciół

"informując o planach wakacyjnych, pisze: Zostaję tu na kilka tygodni, bo mi bardzo dobrze i cicho we Włodzimierzu. Czas nie ograniczony żadnymi określonymi zajęciami jest tak miły, tak serdecznie drogi. Jem, kiedy chcę, wstaję, kiedy chcę, i tak samo kładę się spać. Wszystko to jest bardzo boskie (...) Że nie ma bielizny, że kolacja bywa skąpa - głupstwo. Ale jest pogoda tak błękitna, tak wieczna! "

"Czas spędzam dziwnie próżniaczo. Przeważnie leżę na słońcu pod daszkiem werandy pełnej kwiatów. Czego tu nie ma! Gladiole, fiołki alpejskie, tulipany, renensztok, figusy etc. Pszczoły brzęczą w tym gąszczu, niekiedy nawet bąk. A ja leżę godzinami, patrzę na chmurki, kwiaty i jest bardzo anielsko. Siostra moja ma miłego męża. Razem urządzamy eskapady za miasto, śmiejemy się z byle czego, opowiadamy sobie kawały itp.(...) Kiedy oni wychodzą do kina, to ja rozkładam arkusze papieru, takiego samego jak ten, na którym teraz piszę, i szkicuję wiersze. Robota idzie dość ciężko.... "
http://free.art.pl/akcent_pismo/pliki/nr4.03/michalski.html

Będąc we Włodzimierzu W, robił wyprawy kajakowe rzeką Ługą, która z WW wije się wśród pól, kurhanów i dochodzi do wsi Zimno,

pod perłowym stepem nieba
kiedy noc majowa
ogrom cerkwi płynął w drzewach
gwiazdy stały w rowach
parowozy gdzieś za stacją
oddychały długo
powiew niósł to i akacją
pachniało nad rzeczką
nad Ługą
(Westchnienie)

to tą rzeką Ługą, pływał kajakiem poeta, zdjęcie zrobione spod bramy klasztoru



dodam jeszcze, że wiersze J Czechowicza stały się też piosenkami

w "Szalonej lokomotywie" – w piątym albumie Marka Grechuty znalazł się wiersz "Motorek"
oryginalny tytuł wiersza-'Przemiany", muz. Marek Grechuta, Jan Kanty Pawluśkiewicz
http://www.youtube.com/watch?v=A8HsGQ2H8jg

a na płycie Grzegorza Turnaua - wiersz "Przez Kresy"
http://peter20.wrzuta.pl/audio/7mZaHbgQ ... rzez_kresy

"Przez Kresy"
monotonnie koń głowę unosi
grzywa spływa raz po raz rytmem
koła koła
zioła

terkocąc senne półżycie
drożyna leśną łąkowa
dołom dołem
polem

nad wieczorem o rżyska zawadza
księżyc ciemny czerwony
wołam
złoty kołacz

nic nie ma nawet snu tylko kół skrzyp
migotawa noc jawa rozlewna
wołani kołacz zloty
wołam koła dołem polem kołacz złoty

Zimno - klasztor, monastyr, rezydencja

[placunio]

Zimno - jesteśmy na dziedzińcu w zimowej rezydencji książąt ruskich, na terenie klasztoru,


Według tradycji już w X wieku żyli tu mnisi, mieszkali jako pustelnicy w samodzielnie wykutych pomieszczeniach w skale, zbierali sie jedynie na nabożeństwa,
W XI w Włodzimierz Wielki zbudował na górze drewnianą cerkiew. Przez wieki klasztor zmieniał się, zmieniali się jego właściciele.
Nowy charakter miejscu nadali Czartoryscy, zamienili klasztor w warownię obronną, otoczyli całość obronnym murem, ufundowali drukarnię i szkołę,
o panowaniu Czartoryskich przypomina stojący dzwon


w 2001r odbywały się wielkie uroczystości z okazji 1000lecia istnienia klasztoru, z tej okazji na dziedzińcu klasztoru pojawił się pomnik Włodzimierza Wielkiego


kompleks klasztorny tworzą dwie cerkwie, mury warowne i baszty.
po lewej, z czarnym dachem, cerkiew św. Julianny, z prawej bieląca się bielą - Cerkiew Uspieńska, w środku trwał remont, nie mogliśmy zajrzeć

dzwonnica


pod cerkwią Uspienską w podziemiach mieści się pieczara-kaplica wzorowana na kijowskiej Ławrze Peczerskiej,
tymi schodami schodzimy do podziemi

/za tymi drzwiami, stromymi schodami, praktycznie bez światła, ze świeczką w dłoni, miejsce pochowania świętych/


pomiędzy świątyniami wędrujemy po pięknym ogrodem




czyli jedziemy dalej... ŁUCK niedaleko


Józef Czechowicz "Daleko"

wiatraki kołyszą horyzont
chaty pachną stepem
chatom źle
stoją na palcach o zachodzie ślepe
wspinają się jak konie
za chwilę się pogryzą

[Rfechner]

Dzieki Placuniu .......Pozdrawiam

[Ita.]

Jozef Czechowicz zginal 9 wrzesnia 1939 roku w Lublinie

Podobnie, jak o ZJR, można tez powiedziec o Jozefie Czechowiczu, ze napisal „proroczy”
wiersz, w którym przewidział nie tylko swoja śmierć ale i wielu innych …

ŻAL

głowę która siwieje a świeci jak świecznik
kiedy srebrne pasemka wiatrów przefruwają
niosę po dnach uliczek
jaskółki nadrzeczne
świergocą to mało idźże

tak chodzić tak oglądać sceny sny festyny
roztrzaskane szybki synagog
płomień połykający grube statków liny
płomień miłości
nagość
tak wysłuchiwać ryku głodnych ludów
a to jest inny głos niż ludzi głodnych płacz
zniża się wieczór świata tego
nozdrza wietrzą czerwony udój
z potopu gorącego
zapytamy się wzajem ktoś zacz

rozmnożony cudownie na wszystkich nas
będę strzelał do siebie i marł wielokrotnie
ja gdym z pługiem do bruzdy przywarł
ja przy foliałach jurysta
zakrztuszony wołaniem gaz
ja śpiąca pośród jaskrów
i dziecko w żywej pochodni
i bombą trafiony w stallach
i powieszony podpalacz
ja czarny krzyżyk na listach

o żniwa żniwa huku i blasków
czy zdąży kręta rzeka z braterskiej krwi odrdzawieć
nim się kolumny stolic znów podźwigną nade mną
naleci wtedy jaskółek zamieć
świśnie u głowy skrzydło poprzez ptasią ciemność
idźże idź dalej
(Jozef Czechowicz, 1939)




*) Wiecej o Jozefie Czechowiczu
http://www.tnn.pl/pm,158.html
Sa tam m.in.wspomnienia Julii Hartwig o J.Czechowiczu. Tam mozna rowniez znalezc opis miejsca i okolicznosci smierci poety, ktory byl znajomym jej brata Edwarda Hartwiga (znanego fotografa).
W tym samym bombardowaniu, w ktorym zginal J. Czechowicz, w ruine zamienil sie dom przy ul.Kapucynskiej, w ktorym sie urodzil poeta, a takze dom przy ul.Narutowicza, gdzie mieszkali i mieli zaklad fotograficzny Hartwigowie.

[teremi]

z Łuckiem związany też jest Szymon Szurmiej

[Ita.]

Przez kilka lat (1838-1881) na Wolyniu mieszkal Jozef Ignacy Kraszewski.

W kilku wsiach w okolicach Lucka (Omelno, Grodek, Hubin) próbował działalności
„ziemiańskiej”.

Niestety w rolnictwie nie odniosl takich sukcesow i plonow, jak na polu literatury…

W 1953 roku, zniechęcony niepowodzeniami, sprzedal wies Hubin k/Lucka i przeniosl się do
Żytomierza, gdzie był m.in. kuratorem szkół polskich (o ograniczonych kompetencjach) i
dyrektorem Teatru Żytomierskiego (od 1856).
Na początku 1858, na zjeździe gubernialnym szlachty w Żytomierzu ogłosił m.in. memoriał
popierający projekt nadania ziemi chłopom.

W 1881 poróżnił się ostatecznie ze środowiskiem szlachty wołyńskiej i podjął decyzję o
przeniesieniu się do Warszawy…*)


Czekajacym TU na wspomnienia Placunia polecam tymczasem ... „Wspomnienia z Wolynia…” … J.I.Kraszewskiego **)


*) http://www.zgapa.pl/zgapedia/J%C3%B3zef ... ewski.html )

**) http://www.scribd.com/doc/7979076/Krasz ... Polesia-i-

[Agniś]

Placuniu,

Ponoć w Krainie napadało 60 centymetrów śniegu !
Jak sobie radzicie w tej białej krainie ?

[teremi]

i jest tyle co na Kasprowym

[Agniś]

Teremi, u Ciebie też ??

[placunio]

hu hu ha - oj, zimno, zimno, w tej chwili już minus 17 stopni!
mam szczęście:):) spędzać tę noc na dyżurze,
właśnie przeleciałam się do bramy, skrzp skrzyp pod butami,
mam nadzieję, że śpicie w ciepełku,
lecąc klasykiem - "Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś"

nawet nie przypuszczałam, że będzie tu net, w ogóle to jest tu fajnie,
jak chcę mieć ciepło /włączone grzejniki/, to nie ma wtedy światła,
jak chcę czytać i mieć światło, to nie mam grzejników,
wprawdzie najlepsze oświetlenie jest na zewnątrz, ale nie wiem, czy przy dwudziestostopniowym mrozie kartki dadzą się przewracać:) czyli ... net górą

a śpijcie sobie śpijcie, do rana daleko ... idę zobaczyć co widać na niebie ...

[soulinka]

Wytrwałości życzę Placuniu... I pozdrawiam cieplutko. Też nie śpię...

[placunio]

Soulinko, ale radocha zobaczyć Ciebie o tej porze! od razu i cieplej i jaśniej,
/gdy przed chwilą pisałam tu, to nawet pomyślałam, czy może nie śpisz/,
oooo, jak jesteś, to zaraz napiszę o wczorajszym koncercie

[soulinka]

Ja często tu jestem o takich 'dziwnych godzinach''.
A o koncercie zawsze chętnie czytam, i w dzień, i w nocy.
Ściskam i życzę mniej dyżurów nocnych przy minusach zimowych pogodowych.

[placunio]

nie wiem, Soulinko czy słyszałaś Natalię Sikorę?

wyglądało na początku, że to bedzie taki tam "drobny" koncert, ale gdy gdy rozległy się pierwsze dżwięki z fortepianu do których dołączył głos Natalii, zamurowało i tak było do końca,
pierwszy raz widzieliśmy, słyszeliśmy Natalię Sikorę, niesamowity głos, ekspresja, dynamika,
a repertuar przecież był niełatwy,
tytuł koncertu "ABSURDUSTRA - PRÓBA NORWIDA”.poezja C K Norwida z muzyką Cz Niemena,
zestaw nie najłatwiejszy, a w interpretacji Natalii czuło się jej lekkość, poza tym od razu rzucało sie w oczy idealne połącznie śpiewu i fortepianu, za którym siedział równie młody człowiek, Piotr Proniuk,
... i dlatego żal, że tak mało osób dotarło na koncert /zasypało śniegiem, oj zasypało/,






a na bis, poproszono, aby zaśpiewała "Wariatkę", ale po naradzie z Piotrem wybrali utwór napisany przez ich kolegę, z takim oto refrenem
"Norwid z Niemenem w niebie płaczą / niech Polacy mi wybaczą / cóż to za kraj, gdzie jednako / wszyscy gdaczą"


dopiero teraz czytam o tym jak to Natalia, gdzie się pojawi, na jakim to festiwalu, przeglądzie, wszystko wygrywa, nie dziwię się, każdy kto ją usłyszy, zatrzyma się choćby na moment...

...idę się przejść...

[placunio]

sobie na dobranoc, Wam na dzień dobry,

utwór, który wspaniale zaśpiewała Natalia Sikora,
/niestety nie mogę znależć go w jej wykonaniu/,
... a zadedykowała go osobom lubiącym ... kurz teatralny

Czesław Niemen - "Marionetki"
http://www.youtube.com/watch?v=cD_5bNK3FhI


"Marionetki"
Jak się nie nudzić? gdy oto nad globem
Milion gwiazd cichych się świeci,
A każda innym jaśnieje sposobem,
A wszystko stoi - i leci...

I ziemia stoi - i wieków otchłanie,
I wszyscy żywi w tej chwili,
Z których i jednej kostki nie zostanie,
Choć będą ludzie, jak byli...

Jak się nie nudzić na scenie tak małéj,
Tak niemistrzowsko zrobionéj,
Gdzie wszystkie wszystkich Ideały grały,
A teatr życiem płacony -

Doprawdy, nie wiem, jak tu chwilę dobić,
Nudy mię biorą najszczersze;
Co by tu na to, proszę Pani, zrobić,
Czy pisać prozę, czy wiersze - ?

Czy nic nie pisać... tylko w słońca blasku
Siąść czytać romans ciekawy:
Co pisał Potop na ziarneczkach piasku,
Pewno dla ludzkiej zabawy (!) -

Lub jeszcze lepiej - znam dzielniejszy sposób
Przeciw tej nudzie przeklętéj:
Zapomnieć ludzi, a bywać u osób
- Krawat mieć ślicznie zapięty...!

C K Norwid
-------------------------------------------

- oj zimno, oj!