POKONAŁAM RAKA!!!!!!!!!!!!!!!!

[Barbara Kath]

jestem jak wróbel
wciskam się w rękaw
stracha na wróble
który zasnął

/ness/

***

[soulinka]

Dopiero teraz tu, ale sercem - codziennie...

Pamietam do uczucie sprzed pol roku, kiedy tu przyszlam, czytalam i cos sie zmienilo we mnie samej... Pamietam, ze musialam do Was napisac. Od tamtej chwili zagladam kiedy moge, towarzyszy mi kazdego dnia mysl o Agnieszce... Czasami tylko mysle, ze przeciez Jej nie znalam. Stala mi sie bardzo, bardzo bliska i wciaz jest tu z nami, sa Jej slowa i jestescie przede wszystkim WY!

Pamietam dzien koncertu. Nie moglam na nim byc, ale podziwiam Was bardzo...Daliscie rade!!! A w muzyce znalazlo sie to, na co nie ma slow... Koncert jest piekny!!!!

Ciotka, dziekuje za odczytanie moich mysli... I za to, ze moglam, dzieki Tobie... To bardzo wiele znaczy... Dziekuje za ten czas, jaki spedzilysmy wirtualnie ze soba, za to, co zostaje w czlowieku, za to, co mozna podzielic... Za otwartosc Twego serca i cieplo. Dzieki Tobie tak wiele... Jestes niezwykla osoba! Zawsze mysle, pamietam, jestem... Przytulam Cie mocno, Kochana!

M., bylam z Toba, z Wami, myslami rowniez w rocznice. A jak zobaczylam Twoje literki, to wrocila do mnie Twoja gitara i koncert, TEN wyjatkowy koncert, ktorego magie oddaje nawet sam zapis. Jest w tym jakas nieprawdopodobna sila... I czesto wlasnie slowo 'sila' przychodzi mi na mysl, gdy mysle o Tobie. Zdaje sobie sprawe, ze jest roznie, ale jestesmy i bedziemy po to, by wspierac Was, mysla, chocby tutaj obecnoscia, we wszystkim, co przyniesie czas... Pozdrawiam serdecznie, wszystkiego dobrego!

I sloneczniki zawsze przypominaja o Agnieszce... Gdziekolwiek ich nie widze...

[Rfechner]

Soulinko pozdrawiam , oddalas wspaniale klimat i nasze nastroje ! Ciotka , M ...........czy trzeba slow zebyscie wiedzieli ze My zawsze z Wami .

[ciotka]

.....tak....

[soulinka]

Niezwyklych tu ludzi mozna spotkac... A moja obecnosc tutaj zaczela sie wlasnie od Agnieszki... Zawsze bede o Niej pamietac i ciagle tak sobie wierze po cichutku, ze ten swiat i tamten w magiczny sposob na codzien przeplataja sie...

Ciotka - jestes niesamowicie kochana! Dziekuje!

[Rfechner]

Ciotka , M....zawsze jestesmy z wami .

[Skandynawska]

Ciepłe myśli śle do pozostałych i pozostawionych po tej stronie...pamiętam o Ness...zawsze!

Pozdrawiam wszystkich

[teresa]

ściskam i pozdrawiam

[soulinka]

pozdrawiam Wszystkich cieplutko...

[miga8]

Zazdroszczę wam, że poznaliście tak wspaniałą osobę, jaką była ness.I chociaż nie dane mi było ją spotkać wcześniej, to także czuję się z nią związana poprzez to forum.Była tak dzielna, w obliczu bólu i śmierci...Ja bym nie dała rady....to ponad moje siły.., a ONA POTRAFIŁA.Każdy by się poddał, nie walczył- chylę czoła tak wspaniałemu człowiekowi...

[Marysia]

Miga, też bys dała. Gdybyś musiała. Nie ma innego wyjścia. Trzeba walczyć do końca. I tak robiła Ness.
PS Nigdy nie mómy NIGDY. Bo przychodzą sytuacje w danej chwili niewyobrażalne dla nas. A potem zycie nas uczy wielkiej pokory.
Pozdrawiam wszystkich tu zagladających.

[Ita.]

"Bo przychodzą sytuacje w danej chwili niewyobrażalne dla nas.
A potem zycie nas uczy wielkiej pokory."

Masz racje, Marysiu !

Dolaczam sie do pozdrowien.
Trzymajcie sie i niech nie opuszcza Was nigdy NADZIEJA !

[M,]

Dziękuję, że jesteście.

Niech ten wątek nadal służy wszystkim, którzy potrzebują wsparcia.

Po to został stworzony.

[Marysia]

M, zyczę Ci z całego serca tego domu bukowego, takiego, o jakim marzyła Ness...

[miga8]

dla mnie najgorsze są noce....kiedy się kładę spać, to zawsze myślę, że miałam raka, i wszyscy wokół mówią, że co jak co ale z czerniaka się nie wychodzi, co najwyżej żyje po nim kilka, badż też kilkanaście lat, i to mnie dołuje...A nocą myślę o tym szczególnie..wiem, że w obliczu przerzutów napewno nie dałabym rady psychicznie...JI chyba psychika by mnie zabiła prędzej niż choroba...... to straszne cierpienie, ból i rozpacz....przez to przechodziła kochana Neska...Ona dała radę, ale wierzcie, że mi brakowałoby sił do walki...

[jamajka]

M,

Ellen Evert Hofman

Co do nas mówią drzewa?
Jestem Wielkim Drzewem.
Korzeniami sięgam głęboko w ciemność.
Dźwięk wód,
Zamknięta mądrość skał,
Znam ich sekrety.
Mam zobowiązania, jestem niezawodne.
Zaznaję radości tam, gdzie stoję.
Wiem, czym jest niewyrażalny blask chwili.
Modlę się w doskonałym szczęściu
I śpiewam.
Światło wypełnia me włosy,
Czuję jak wieją wichry zmian,
Jak przepływają przeze mnie.
Stoję tam, gdzie jestem.
Wiem, że me miejsce jest doskonałe,
I chwila, ta chwila jest doskonała.
I śpiewam.
Rozpościeram ramiona, by przywabić
Żywe istoty, a one do mnie przychodzą,
Ofiarowuję im schronienie.
One zaś karmią mnie
Tym co upuszczą,
Przybywają i odchodzą,
A ja stoję
Śpiewając tę historię,
Powiewając nitkami
Ziemi i Nieba, Ziemi i Nieba, Ziemi i Nieba,
Nieba i Ziemi.
I śpiewam...

[Marysia]

Miga, jak ładnie napisałaś: miałam raka!!!!! Nie zadręczaj się. Pomysl tak: ile ludzi po swiecie chodzi z nowotworem, nie wiedząc, że go w sobie nosi...Ty juz wiesz, dlatego jesteś badana. Masz duzo większe szanse, od tych, którzy nie wiedzą...
A ludzie. Ja ich po prostu nie słucham. Zawsze, gdy jestem w szpitalu, unikam tych, którzy robią z siebie cierpietników. Nieładne słowo, ale tak jest. Zauważyłam, że wiele ludzi w szpitalach czerpie satysfakcję z tego, jak opowiada bzdury, strasząc drugiego człowieka. Nie słuchaj tych, którzy opowiadają bzdury. Zawsze pomyśl: a ze mną będzie zupełnie inaczej! I przestań się zadręczać, bo w końcu wylądujesz w wariatkowie, albo dostaniesz zawał! Na to tez mozna umrzeć!

[Rfechner]

jamajko ,piekny wiersz . M. trzymaj sie wyznaczonych celow , nawet tych malych ....masz dla kogo!
Marysiu ja juz kiedys tu pisalam , bardzo madra z Ciebie kobieta .Napweno zycie Cie tego nauczylo i Miga sluchaj tego co Marysia mowi , ma 100% racji ....i naprawde wie co mowi . Pozdrawiam wszystkich .
Bylam 3 dni w Sanktuarim w Rokitnie , podladowalam akumulatory ,bylo mi to bardzo potrzebne . Borykam sie z roznymi problemami ....zdrowotnymi tez . Trzymajcie sie kochani !

[Marysia]

Reniu, podobno w pewnym wieku, jak człek się obudzi i nic nie boli, to...nie zyje. Troche trzeba sie ponaprawiać i Żyć. Drugi raz nie zaproszą nas wcale...

[Rfechner]

na .tej laweczce po prawej stronie siadalam codziennie wieczorem...taka tu cisza ..W stawie sa karpie ,wyskakiwaly co jakis czas , rechotaly zaby , spiewaly ptaki .....ukojenie nerwow ....naprawde trzymajcie sie !