Odważyłam sie

[St.Gazeta]

w każdym bądź razie nie mnie oceniać

no mnie tem bardziej!

[St.Gazeta]

... choć malutki kawałek, kawalątek...

bardzo prosiemy, bardzo

[Nostalgija]

Jutro. Postaram się bardzo. Dziekuję. Ciepło mi bardzo. Pozdrawiam

[helutkapl]

No i masz ci los!

(a przypomniało mnie się teraz jak KJ opowiadała, jak oddawała zmywarkę do naprawy - gdzie pani kupiła tę zmywarkę? - w EKG... nie zaraz zaraz.. w AGD!)

Tomeczku kochany.... jesooo... A przypomniało mi się! a nie mnie się.

p.s. Nadal uważam, że zwracanie komuś uwagi na niepoprawnośc językową jest nietaktem, ale w tym szczególnym przypadku poczułam się zobowiązana, bo gdybym się nie wymądrzała, to Tomek z pewnością napisałby "przypomniało mi się..."
No i masz ci los, masz ci los...

[sonia]

hiii

[St.Gazeta]

psepani psepaniiii !!! a Sonia to sie hihra !

ps. hiiii

Nostalgijo, cieplo mnie tez bardzo!

[Tomek]

No i masz ci los!

(a przypomniało mnie się teraz jak KJ opowiadała, jak oddawała zmywarkę do naprawy - gdzie pani kupiła tę zmywarkę? - w EKG... nie zaraz zaraz.. w AGD!)

Tomeczku kochany.... jesooo... A przypomniało mi się! a nie mnie się.

p.s. Nadal uważam, że zwracanie komuś uwagi na niepoprawnośc językową jest nietaktem, ale w tym szczególnym przypadku poczułam się zobowiązana, bo gdybym się nie wymądrzała, to Tomek z pewnością napisałby "przypomniało mi się..."
No i masz ci los, masz ci los...

chachachacha!!!




Helutka - przeczytaj całość - toż to ja wszystko napisałem dla śmiechu
(miło mnie, że mnie zwiesz kochanym


)


ps.acha - chacha - przepraszam za nietakt - bo okazał się niesłuszny -w sensie, że nie miałem racji

zwracanie słusznej uwagi uważam za jak najbardziej taktakt

[St.Gazeta]

taktakt ! Helutkapl, taktakt !

[Tomek]

[helutkapl]

To kamień z serca!

[Tomek]

a gdzie uśmiech?

[St.Gazeta]

moze to do mnie. ojej

no to taktownie poprawiam sie:

moze to do mi. ojej

[Tomek]

taktaktownie
może to do re mi fasola si do ?
ojej

[Nostalgija]

Wio Baska!
stara szkapo
galopuj w siną dal
razem umkniemy strachom
domu nie będzie żal

Bo dom nasz droga Basiu
wciąz nocą źle się śni
jak zawsze krzyki głuche
tłumią zamknięte drzwi

wio Baśka!
stara szkapo
na skrzydłach wiatru leć
przez noc złą niespokojną
przez świtu pustą sień

[Tomek]

skojarzyło mi/ mnie się to z KIG:
(jak ktoś nie pamięta to wklejam

Gałczyński Konstanty Ildefons

Zaczarowana dorożka

I.
Allegro
Zapytajcie Artura,
daję słowo: nie kłamię,
ale było jak ulał
sześć słów w tym telegramie:
ZACZAROWANA DOROŻKA
ZACZAROWANY DOROŻKARZ
ZACZAROWANY KOŃ.

Cóż, według Ben Alego,
czarnomistrza Krakowa,
„to nie jest nic takiego
dorożkę zaczarować,

dosyć fiakrowi w oczy
błysnąć specjalną broszką
i jużeś zauroczył
dorożkarza z dorożką

ale koń – nie.” Więc dzwonię:
– Serwus, to pan Ben Ali?
Czy to możliwe z koniem?
– Nie, pana nabujali.

Zadrżałem. Druga w nocy.
Pocztylion stał jak pika.
I urosły mi włosy
do samego świecznika:
ZACZAROWANA DOROŻKA?
ZACZAROWANY DOROŻKARZ?
ZACZAROWANY KOŃ?

Niedobrze. Serce. Głowa.
W dodatku przez firankę:
Srebrne dachy Krakowa
jak „secundum Joannem”,

niżej gwiazdy i liście
takie duże i małe.
A może rzeczywiście
zgodziłem, zapomniałem?

Może chciałem za miasto?
Człowiek pragnie podróży.
Dryndziarz czekał i zasnął,
sen mu wąsy wydłużył
i go zaczarowali
wiatr i noc, i Ben Ali?
ZACZAROWANA DOROŻKA
ZACZAROWANY DOROŻKARZ
ZACZAROWANY KOŃ

II.
Allegro sostenuto
Z ulicy Wenecja do Sukiennic
prowadził mnie Artur i Ronald,
a to nie takie proste, gdy jest tyle kamienic
i gdy noc zielono-szalona,
bo trzeba, proszę państwa, przez cały nocny Kraków:

III.
Allegretto
Nocne WYPYCHANIE PTAKÓW,
nocne KURSY STENOGRAFII,
nocny TEATR KRÓL SZLARAFII,
nocne GORSETY KOLUMBIA,
nocny TRAMWAJ, nocna TRUMNA,

nocny FRYZJER, nocny RZEŹNIK,
nocny chór męski CZEŚĆ PIEŚNI,

nocne DZIŚ PARÓWKI Z CHRZANEM,
nocne TOWARY MIESZANE,

nocna strzałka: PRZY KOŚCIELE!
Nocny szyld: TYBERIUSZ TROTZ,

słowem, nocni przyjaciele,
wieczny wiatr i wieczna noc.

IV.
Allegro ma non troppo
Przystanęliśmy pod domem „Pod Murzynami”
(eech, dużo bym dał za ten dom)
i nagle: patrzcie: tak jak było w telegramie:
przed samymi, uważacie, Sukiennicami:
ZACZAROWANA DOROŻKA
ZACZAROWANY DOROŻKARZ
ZACZAROWANY KOŃ.

Z Wieży Mariackiej światłem prószy.
A koń, wyobraźcie sobie, miał autentyczne uszy.

V.
Allegro contabile
Grzywa mu się i ogon bielą,
wiatr dmucha w grzywę i w biały welon.

Do ślubu w dryndzie jedzie dziewczyna,
a przy dziewczynie siedzi marynarz.

Marynarz łajdak zdradził dziewczynę,
myślał: Na morze sobie popłynę.
Lecz go wieloryb zjadł na głębinie.

Ona umarła potem z miłości,
z owej tęsknoty i samotności.

Ale że miłość to wielka siła,
miłość po śmierci ich połączyła.

Teraz dorożką zaczarowaną
jedzie pan młody z tą młodą panną
za miasto, gdzie jest stara kaplica,

i tam, jak w ślicznej starej piosence,
wiąże im stułą stęsknione ręce
ksiądz, co podobny jest do księżyca.

Noc szumi. Grucha kochany z kochaną,
ale, niestety, co rano

przez barokową bramę,
pełną sznerklów i wzorów,
wszystko znika na amen
in saecula saeculorum:
ZACZAROWANA DOROŻKA
ZACZAROWANY DOROŻKARZ
ZACZAROWANY KOŃ.

VI.
Allegro furioso alla polacca
Ale w knajpie dorożkarskiej,
róg Kpiarskiej i Kominiarskiej,
idzie walc „Zalany słoń”;
ogórki w słojach się kiszą,
wąsy nad kuflami wiszą,
bo w tych kuflach miła woń.
I przemawia mistrz Onoszko:
– Póki dorożka dorożką,
a koń koniem, dyszel dyszlem,
póki woda płynie w Wiśle,
jak tutaj wszyscy jesteście,
zawsze będzie w każdym mieście,
zawsze będzie choćby jedna,
choćby nie wiem jaka biedna:
ZACZAROWANA DOROŻKA
ZACZAROWANY DOROŻKARZ
ZACZAROWANY KOŃ.

[kati13]

Znam ten wiersz i bardzo lubię też.

[Stara Gazeta]

lubie tu przycupnac, Nostalgijo , i mowie to od serducha, nie od taktaktatu

[kardolinka]

Bardzo mi się podobają Twoje wiersze Nostalgjio Szczególnie ten, który jest tu pierwszy

[kati13]

TAK! BRAWO! WPSANIAŁE!

[Nostalgija]

Gazeto jesteś tu mile widziana. Zawsze. Też bez taktataktu

Kardolinko Kati dziekuję miło że się podobają. Ten pierwszy jest moim ulubionym