Ochotnik czerwiec 2009,
Pismo Ośrodka Kultury Ochoty OKO
Rozdawane darmo w OKO ul. Grójecka 75
Sylwetka Miesiąca
Roboty - Aktorzy Marka Perkowskiego
Profesor Marek Perkowski z University Portland w stanie Oregon w USA do 1981 roku był mieszkańcem kolonii Staszica na Ochocie. Poznałem go jako student specjalizacji "Automatyka" na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Wówczas dr Marek Perkowski pracował w Instytucie Automatyki. Pamiętam go z roku (chyba) 1972 z zajęć w laboratorium z przedmiotu "Teoria Automatów", który wykladał bardzo interesujaco prof. dr hab. inż. Wieslaw Traczyk.
O obecnych pracach prof. Marka Perkowskiego prowadzonych w Portland dowiedziałem się przez Internet.
Liczba opracowywanych przez niego zagadnień z zakresu techniki cyfrowej budzi podziw, ale szczególne miejsce zajmuje wśród nich zamilowanie do robotów. Zaczęło się ono jeszcze w latach młodości Perkowskiego.
Pierwsze swoje roboty, początkowo bardzo proste składał na Ochocie z części, ktore zdobywal jako uczeń wśród różnych rupieci elektronicznych.
Od kilku lat pracuje nad robotami edukacyjnymi, ktore moga stać się doskonalym pomyslem na rozbudzenie zamiłowań technicznych u młodzieży. Takie roboty buduje się samemu z dostępnych na rynku zestawów do skladania. Poprzez wlasnoręczne stworzenie robota edukacyjnego z kilkuset nawet elementów, młodzi ludzie utrwalają swoją wiedzę z wielu szkolnych przedmiotów. Zdaniem Perkowskiego praca zespołowa nad robotem jest bardzo stymulująca. Uczy podzialu pracy, współdzialania a takze opracowania koncepcji i zadań. Ale nie tylko dla mlodzieży roboty edukacyjne stanowią źródło nowych pomysłów.
Sam profesor zainspirowany ich możliwościami oraz ich bliskościa z lalkami teatralnymi zaczął w 2002 roku wraz z grupą swoich uczniów i studentów budowę robotów- aktorów. Przyznaje się on : " słabość do teatru zaszczepił we mnie mój teść, znany lalkarz Jan Wilkowski. ... A zalążki teatru robotów istnialy na świecie od dawna i trzeba je było tylko połaczyć w jedną całość".
Tak powstał nowy teatr - teatr robotów. Aktorzy w nim występujący - podobnie jak ludzie - poruszają się , mówia swoje kwestie , a ich głowy umożliwiają prowadzenie odpowiednich ruchów mimicznych. Pierwszy spektakl tego typu teatru zrealizowano w Korei w 2005 r. , gdzie cztery roboty z ogromnym powodzeniem wykonaly starokoreańska sztukę z XIII w. , wywodząca sie z tradycji teatru maskowego Hahoe. Humanoidalne roboty można było także zobaczyć na deskach teatralnych w Japonii (listopad 2008).
Chociaż prof Perkowski dostrzega jeszcze wiele slabości tego typu teatru, jest dobrej myśli na przyszłość:
"pracujemy nad czymś, czego nikt wcześniej przed nami nie zrobił. Nie ma na ten temat żadnej literatury, nikt nie udzieli nam rady, nie poinstruuje , nie powie na przyklad, jak skoordynować mówienie robota z ruchami jego szczęk, jak zgrać wszystkie ruchy i akcje ze soba. Tego się uczymy. To co robimy, to jeszcze nie jest prawdziwy teatr.Takiego teatru na świecie nie ma. Ale wierzę że kiedyś powstanie. Tak jak powstał kiedyś pierwszy robot przemysłowy, pierwszy księżycowy łazik, pierwszy robot chodzacy po schodach, pierwszy robot pies, pająk, robot poruszający się w rurach, robot humanoidalny, czy robo - sapiens"
Jerzy Słomczyński
źródla
materialy wlasne
http://www.eduskrypt.pl/teatr_robotow-info-227.html
http://web.cecs.pdx.edu/~mperkows/
http://web.cecs.pdx.edu/~alanmi/gallery/1001Marek/
Ilustracje
prof. Marek Perkowski
Robot Momoko i aktorka Minako Inoue (Japonia 2008)
Jeden z robotów grajacy w sztuce teatru Hahoe