Des yeux qui font baisser les miens,
Un rire qui se perd sur sa bouche,
Voilà le portrait sans retouche
De l'homme auquel j'appartiens
Gdybyś tylko zechciał być moim
Ale tak nie będzie, ja wiem
Dałabym ci kosze astrów
Bo warto czekać do jesieni
Gdybyś tylko zechciał być moim
Nie chce się oszukiwać nadaremno
Związałabym cię czym mocniejszym od miłości
byś był ze mną
Gdybyś tylko zechciał być moim
Całowałabym twe zmarszczki w uniesieniu
Tak blisko i tak daleko
Gdybyś tylko zechciał być moim
...