Danuta W

[derek]

Pani Krystyno,

Gdy chcę zrobić sobie prezent, tak sama dla siebie, kupuję bilet, najczęściej wejściówkę do Pani teatru. Siadam gdzieś na schodkach i chłonę teatr, który kocham.

W zeszłym tygodniu skończyłam 25 lat. I właśnie w prezencie samej sobie obejrzałam wczorajszą Danutę W.

Żeby lepiej poznać czasy, niezwykłe wydarzenia dziejące się, kiedy pojawiłam się na świecie. 1988 rok, to przeddzień zmian dla mnie tak odległy.

Historia niezwykłej kobiety. Silnej, odważnej, cierpliwej. Pełen podziw. Wyszłam oczarowana. Pomyślałam, że tak na prawdę to dzięki niej, dzięki tej cierpliwości zdarzyło się to, co się zdarzyło...

Dziękuje za wspaniały wieczór.

***

Od kilku już lat każde moje urodziny związane są z Panią czy z teatrem Polonia. W zeszłym roku, bliska mi osoba, chcąc być jeszcze mi bliższa, postarała się i na moje urodziny zorganizowała mi kartę od Pani z autografem. W niedalekim od tego czasie pojawiła się Pani w teatrze Kamienica, z którym byłam związana niemal cztery lata...( znajomi wyzywali mnie od wariatów gdy z dumą pokazywałam wpis o Kamienicy na Pani blogu...) W tym roku sama sobie - Danuta W.
Mówią, że listopad to najgorszy miesiąc w ciągu całego roku. Dla mnie to czas przyjemności teatralnych.

Polonię pokochałam od pierwszego wejrzenia. I to miłość na całe życie.

Pozdrawiam serdecznie Pani Krystyno,

Derek

[Krystyna Janda]

Bardzo dziękuję. Serdecznie. Życzę wszystkiego dobrego na urodziny, oprócz innych szczęść , wielu wspaniałych teatralnych wieczorów. Ukłony.