juz od dłuższego czasu nosiłam się z zamiarem napisania kilku zdań jednak zawsze kończyło się to fiaskiem. Wychodziłam z założenia, że nie powinnam zabierać Pani i tak ograniczonego czasu na czytanie czegoś co słyszała i czytała Pani dziesiątki tysięcy razy. Onieśmielało mnie to.
Zmieniłam zdanie po kolejnej wizycie w teatrze- tym razem Biała Bluzka.
Niesamowite jak będąc "osamotnioną" na scenie potrafi Pani wzbudzać zachwyt widzów, przez niemal dwie godziny. To chyba jeden z mierników wielkości artysty.
Dziękuję za ogrom emocji.
Wassa, Biała Bluzka, Człowiek z Marmuru, Pestka, Tatarak itd... Można długo wymieniać.
Ale Przesłuchanie... Zawsze odkładałam ten film "na później"- obejrzałam go całkiem niedawno.
W obecnych czasach każdy jest krytykiem- filmowym i nie tylko- w każdym razie uwielbia oceniać. Może taka jest natura człowieka i może nie tylko w obecnych czasach. Marny ze mnie krytyk i proszę wybaczyć zuchwałość, ale nie mogę powstrzymać się od wyrażenia ogromnego uznania dla Pani za to, co "zrobiła" Pani w Przesłuchaniu. Powaliło mnie... Niezwykłe.
Nie wiem czy zdaje sobie Pani sprawę z tego, jak często jest Pani zastrzykiem z adrenaliny dla wielu osób. A w zasadzie jak często to co Pani "opowiada" na scenie jest tym zastrzykiem. Zastanawiałam się kiedyś co dla Pani i innych Artystów bywa takim 'motywatorem'. Doszłam do wniosku, że być może jakąś część dobrej energii czerpią Państwo od swoich "odbiorców", stąd też pozwoliłam sobie na kilka powyższych słów.
Mam 23 lata, więc jeszcze mogę się mylić.
Raz jeszcze dziękuję.
Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia.
A.
