Z każdym z nich mam jakieś wspomnienie..teraz najczęściej są to anegdoty o ich sposobie uczenia od mojej zaprzyjaźnionej aktorki które była ich studentką. Powierzane jest mi coś czego prawdopodobnie albo nikt nigdy już nie usłyszy albo usłyszy to mała garstka ludzi. To ważne dla mnie. Pan Hanuszkiewicz...pamiętam jego poważną minę kiedy przyszłam ze szkołą na premierę Czupurka w jego reżyserii do Teatru Nowego. Miałam może 8 lat a w przedstawieniu grała właśnie ta zaprzyjaźniona aktorka i tylko dzięki Niej mogłam go raz w życiu zobaczyć na żywo.
Tydzień spędzony w Mielnie dużo mi dał. Pierwszy raz od długiego czasu była tam tak dobra pogoda. Każdego dnia po 30 stopni. Niewiarygodne ale opaliłam się porządnie nad naszym polskim morzem
Pogrzeb Pana Andrzeja Łapickiego obejrzany niestety na szybko w tv. Leżałam na łóżku popędzana przez znajomych a mi po prostu było przykro widząc wzruszenie ludzi tam stojących. P.S Przepraszam że moje wiadomości bywają aż tak osobiste ale wypływa to z potrzeby serca. Ostatnio pomyślałam sobie że jeżeli dojdzie do skutku to że zostanę aktorką że będę grać w teatrze jak o tym marzę to nigdy nie zapomnę o 4 kolumnach i o innych które są w moim sercu i że tak to ujmę na półkach w postaci książek , biografii , filmów. To wszystko co mam na półkach przypomina sztukę jaką chciałabym uprawiać i jaką szanuję. Trawie takie różne przemyślenia w swojej głowie. Analizuję wszystko. Lubię to , widzę w tym jakąś potrzebę. I jeżeli mogę ośmielić się napisać takie zdanie: Dla mnie to Pani jest jednym z moich kolumn przez sposób gry , traktowanie sztuki i za to jaka Pani jest.
Marysia
