Spektakl się kończy, ostatni ukłon aktorów i kurtyna opada. Emocje opadają, refleksja pozostaje. Na ile Twej nauki cennej, którą dziś otrzymałem z tych wielu głosów, starczy na trudy codzienności. Oby tylko szum ulicy nie zabił we mnie tego, co dziś otrzymałem z tych słów wypowiedzianych w monologu Hamleta, komedii Moliera, czy z słów głębiny Wyrypajewa.
WSZYTKIM TWÓRCĄ TEATRU SIŁY, WYTRWAŁOŚCI A PRZEDEWSZYSTKIM INSPIRACJI.