siedzę na brzegu świata

[czaczkes]

Wczoraj wpadł mi w ręce ten tekst

Gdy
sylwestrowo mija rok
na znak
że oto tak
tik-tak
mijają lata
Lubię tak przysiąść
z dala „od”
ot, tak
na brzegu
na brzegu świata

Siedzę na brzegu świata talerza
spokojnie sobie nigdzie nie zmierzam
Dołem - nogami dyndam
W górze – rozgrywa się
kosmosu gwiezdna trąba
Tyle mojego - Co
w tę noc
nauce Copernika, Columba, Culomba -
- naurągam

Siedzę na brzegu świata
Raz do roku
Przybywam tu, tą wiedzą wiedzion
że, tak – bezpiecznie jest
bo jaki grom uderzył kiedy
w tych co siedzą ?

Siedzę na brzegu świata
nie przodem doń
- jedyny sposób by
nie widzieć jego zale-wad
- jedyny sposób by
mieć świat za sobą
i w znaczeniu tym,
że oto - za mną - cały świat

Siedzę na brzegu
świata
Posiedzę, posiedzę
i wracam
Ale co rok
ten Nowy Rok
to święto wiary i nadziei
chcę uczcić tak
że jakiś czas
mogę bezkarnie
nigdzie nie iść.

(sł. Andrzej Poniedzielski)



Życzę Pani, żeby to największe Pani marzenie trwało jak najdłużej

Ania (Tarnów)

[Krystyna Janda]

Tak, znam ten tekst, kiedyś go czytałam. Serdeczności wysyłam.