Kochana Pani Krysiu!

[frezja]

Witam ponownie!

Chciałabym się z Panią podzielić moją refleksją na temat filmu "Stan posiadania". Muszę przyznać, że piękny obrazek, naprawdę. Sceny przepełnione miłością ze strony głównych bohaterów. Ale cóż to za miłość? Trudna. Pan Żmijewski, jako Tomek, taki troszkę nieśmiały, nie wiedzący czego chce, a zarazem zdecydowany na dzielenie życia z kobietą zrujnowaną psychicznie. Zachwycająca scena, gdy Julia połykając łzy całuje Tomka, taki dramatyzm najwyższych lotów. I to zakończenie - ręce w płocie... Pani kreacja w tym filmie powalająca, szkoda, że telewizja tak rzadko serwuje nam ten film i każdy inny z Panią. A może ja za rzadko oglądam? Możliwe, bo nie przepadam, same seriale i programy "robiące wodę z mózgu".
Chcę też podziękować Pani za "O-bi, O-ba. Koniec cywilizacji" oraz za film "Wojna światów. Następne stulecie". Ten drugi to doskonały obraz naszej dzisiejszej telewizji, choć zrobiony dosyć dawno.
Na dziś tyle, tak czy inaczej, nie przestanę się Panią zachwycać nigdy.

PS "Stan posiadania" - scena, gdy Julia pyta Tomka jaka jest woda w lesie, że napotyka filiżankę, jaka jest, jaka jest woda, las, itd - czytałam to chyba w "Gwiazdy mają czerwone pazury" i były tam także odpowiedzi pana Gajosa, pani Maryli Rodowicz i kilku innych osób. Dlaczego zamieściła to Pani w swojej książce? Wierzy Pani w takie, jakby to nazwać, przepowiednie, odnośniki do życia?

Życzę spokojnych, ale kreatywnych dni, wspaniałych ludzi wokół, udanych prób, spektakli, warsztatów i żeby Pani długo BYŁA.

f.

[Krystyna Janda]

Nie wierze , to zabawa, ale pouczająca. Przy okazji robienia filmu przypomniała mi się ta zabawa i zaproponowałam ją panu Zanussiemu. Film był w całości improwizowany, łącznie z dialogami. Pozdrowienia.