Droga Pani Krystyno – Aktorko,
jako już trochę bardziej świadomy i odpowiedzialny widz, przed kolejnym wyjazdem na Pani spektakl do Polonii, postanowiłam się dziś gruntownie wyedukować. Poszłam do księgarni i kupiłam m.in. książkę Tadeusza Nyczka „Alfabet Teatru dla analfabetów i zaawansowanych”.
A oto co w niej m.in. wyczytałam:
A
Aktor - ten, kto gra
Aktorka – aktor rodzaju żeńskiego
Artycha – aktor pełną gębą
Antrakt – służy widzom: rozprostowaniu nóg, wypiciu jakiegoś napoju, otwarciu wreszcie ust po godzinnej męce słuchania innych
Antrepryza – przedsięwzięcie przedsiębrane przez antreprenera (to dla zaawansowanych..)
Autor – w zasadzie ten, kto pisuje sztuki
B
Bakcyl teatru – to tajemnicze, co się połyka (to wiedziałam uff..)
Bilet – przepustka na spektakl
Bileter – wydawałoby się-sprzedawca biletów
Brawa – forma spolszczona – oklaski
C
Charakterystyczny aktor – taki, co na pewno nie zagra amanta
Choreografia – wszystko to, co na scenie nie jest staniem, chodzeniem, leżeniem, bieganiem albo wiszeniem, czyli ludzkim zwykłym zachowaniem w stanie ruchu albo spoczynku
Czysta forma – wynalazek teoretyczno-filozoficzny
F
Fochy – odgrywane w teatrze przez aktorów nabierają dodatkowej mocy
Fotel – w potocznej polszczyźnie: siedzące miejsce w teatrze
Foyer – z francuskiego: palenisko, ognisko, dosłownie: palarnia
G
Garderoba – pomieszczenie, gdzie aktor ma swoje miejsce przy lustrze i w szafie na ubranie, a jak wybitnie zasłużony, ma nawet taki pokój wyłącznie dla siebie
Gest – znaczący ruch aktora
Gra aktorska – to, co robią aktorzy na scenie przed widownią
Ł
Łóżko – niby nijak ma się do teatru, a jednak! (jak się tak zastanowić..)
M
Małpa – kretynka, konkurentka, koleżanka aktorki (O Matko!)
Magia teatru – siostra czarów, ma sugerować że będą się działy sprawy ciemne a dziwne, niejasne a cudne
Miłośnicy teatru – szczególny rodzaj widzów, którzy nie mogą żyć bez teatru jak bez ukochanej osoby
R
Recenzent – dziennikarz, niższa kategoria-krytyk
Reżyser – władca sceny, wizjoner, kreator, interpretator, przewodnik stada aktorów
S
Scena balkonowa – nie oznacza bynajmniej sceny zbudowanej na balkonie
Stolik reżysera – blat z lampką, gdzie można położyć paczkę z papierosami i szklankę z herbatą lub kawą (no tak..)
T
Tekst teatralny – może być w nim właściwie wszystko, łącznie z książką telefoniczną
Teatr Telewizji – polski narodowy fenomen medialny
Tragikomedia – ni to ni owo, a po trosze to i tamto (czyli?..)
Trema – pokrewna strachowi, o dziwo szybko mija i można zachowywać się jakby nigdy nic
W
Widownia – to, co nadaje sens istnienia teatrowi (mam nadzieję..)
Boże! No to jednak nadal jestem analfabetką! A nie wystarczy po prostu teatru kochać?!
Muszę z sobą poważnie porozmawiać..
Anna – widz amator
p.s. pisałam to 15 czerwca, dziś jest 17.06 g. 21.33.. Nie jestem ani o jotę mądrzejsza, ale o milę uczuć bogatsza.. i o morze łez pełniejsza..
pozostaje tylko powiedzieć dziękuję.. Dziękuję Pani..