Wymazywanie

[micluk]

Pani Krsytyno,
dostawszy się do księgarni natychmiastowo pochwyciłem "Wymazywanie" Thomasa Bernharda, "samopańskiego" pisarza austriackiego. Jest w niej wszystko: i utkana siatka systemu myślowego (jak u Gombrowicza, Grassa) i pikantny humor i groteska i oświecające spojrzenie. Każdy myśl w niej jest uskrzydlona owym zawodowstwem, znastwem, gustem, polotem. Nie odnajdzie jej Pani wśród bibliotecznynych pyłów, gdyż jej jakośc i wartość przyczynią jej poczytności. Książka dla ludzi wymagających, twórczych, otwartych na refleksje i ....
Czyta się jak książkę wielkiego człowieka, więc i wielkiego stylu. Osobowość Bernharda bardzo ciekawie rozwiązana i ten cytat Mantaigne'a na początku.
Polecam,
Michał

Pozdrowienia, życzę wrażliwości i wiecznej egzaltacji...

[nie ma mnie]

MŁ,
poleciłam wszystkim TUTAJ, w ROZMOWACH KULTURALNYCH,
....pewnie warto podzielić się tą info....

M.Ł. poleca:

Thomas Bernhard "Wymazywanie"

Franz Josef Murau, wyrodny syn zamożnej austriackiej rodziny, wiedzie żywot intelektualisty na dobrowolnym wygnaniu w Rzymie. Wiadomość o tragicznej śmierci rodziców budzi w nim ciąg koszmarnych wspomnień z przeszłości i pragnienie unicestwienia, usunięcia poza nawias świadomości wszystkiego, przed czym do tej pory uciekał, wszystkiego, co w swej niezgodzie na jakikolwiek fałsz negował. Rozpoczyna proces "wymazywania", aktywnego zapominania rodziców, którzy ukrywali po wojnie nazistowskich funkcjonariuszy, znienawidzonej ojczyzny, rodzinnej posiadłości, której sama nazwa, Wolfsegg, jest dla niego symbolem egoizmu, zakłamania, oportunizmu i duchowego lokajstwa. Książka objęta patronatem www.merlin.pl

[micluk]

Dziękuję i pozdrawiam. Jesteś bardzo uprzejma i sympatyczna. Obyś taka już pozostała, jeszce raz pozdrawiam, Michał.